28/11/11

Πασχάλης "Είμαι μόνο καλλιτέχνης και τίποτα άλλο"


Το να παίρνει ένας δημοσιογράφος συνέντευξη από έναν καλλιτέχνη που έχει πίσω του έναν καθόλου αμελητέο αριθμό επιτυχημένων και διαχρονικών τραγουδιών, είναι πάρα πολύ σημαντικό. Πόσο μάλλον όταν ο συνεντευξιαζόμενος διακατέχεται από άνεση, ευγένεια, απλότητα και ηρεμία. Ο Πασχάλης, εκτός από τα γνωστά θετικά σημεία της καλλιτεχνικής του πορείας, έχει και ένα ακόμα ταλέντο. Κάνει τον άνθρωπο που έχει απέναντί του να αισθάνεται πως μιλάει με έναν καλό του φίλο, χωρίς εκείνη την ψυχρότητα των «πρόσωπο με πρόσωπο» συνεντεύξεων. Μέσα από την χαρακτηριστική φωνή του έχει κάνει πολύ κόσμο να χορέψει και να ονειρευτεί με τα τραγούδια του. Στη συνέντευξη που έδωσε στον ΟΡΦΕΑ, μιλάει για το παρελθόν, τις σκέψεις του, τις απόψεις του και τα μελλοντικά του όνειρα. Και όλα αυτά έγιναν ένα ηλιόλουστο μεσημέρι Πέμπτης, σε ένα από τα πιο ήσυχα café της Αθήνας. 

Πώς βλέπει ο Πασχάλης, ένας καλλιτέχνης με πάρα πολλά χρόνια εμπειρίας και πολλές επιτυχίες τη μουσική πραγματικότητα του 2011; Αν υπάρχει βέβαια… 
Βεβαίως και υπάρχει. Υπάρχουν τραγουδιστές που ερμηνεύουν πολύ ωραία τραγούδια, καταθέτοντας την ψυχή τους σε αυτά. Πιστεύω όμως ότι οι δεκαετίες του ‘70 και του ‘80 έβγαλαν πολύ περισσότερους ποιοτικούς τραγουδιστές οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν και ως διαχρονικοί.

Την εποχή που ξεκινήσατε με τους Olympians είχατε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς κάνατε ή το καταλάβατε… κατόπιν εορτής;
Δεν το συνειδητοποίησα αμέσως. Αυτό που κάναμε ήταν το κέφι μας κι αυτό που μας έλεγε η καρδιά μας, η ψυχή μας, η αγάπη για την μουσική που πραγματικά ήταν και είναι πολύ μεγάλη.  Με τους Olympians ακολουθούσαμε την εποχή. Ήταν ένα μεγάλο ρεύμα, παγκόσμιο, το οποίο είχε πρωτοπόρους τους Beatles και επηρέασε πάρα πολύ, όχι μόνον εμάς και τη νεολαία αλλά όλη την κοινωνία, τους πάντες.

Ήσασταν και οι πρώτοι που βάλατε ελληνικό στίχο.
Ναι, ήμασταν οι πρώτοι που τολμήσαμε να βάλουμε ελληνικό στίχο. Ο «Τρόπος» ήταν το πρώτο ποπ τραγούδι με ελληνικό στίχο που ήταν επαναστατικό  και στην άποψή του και στην πρότασή του και στον ήχο του. Γι’ αυτό ακριβώς έκανε και την τεράστια επιτυχία που έκανε, με αποτέλεσμα να ακούγεται μέχρι σήμερα.

Θα μπορούσε σήμερα να διατηρηθεί ένα συγκρότημα με την ομαδικότητα και το πνεύμα των Olympians; Είναι, βέβαια, οι ONIRAMA που κάνουν κάτι αντίστοιχο – αν θα μπορούσαμε να το παραλληλίσουμε κάπως.
Υπάρχουν αρκετά τέτοια συγκροτήματα σήμερα. Μπορώ να παραλληλίσω τους ONIRAMA με τους OLYMPIANS, μόνο που οι ONIRAMA δεν θεωρώ πως έκαναν κάποια καινούργια πρόταση.  

Και στο κάτω – κάτω, τη δεκαετία του ‘60 ήσασταν η απάντηση στο λαϊκό τραγούδι που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή.
Το λαϊκό τραγούδι όντως κυριαρχούσε με μεγαλύτερο εκφραστή του τον Στέλιο Καζαντζίδη. Εμείς ήμασταν το αντίπαλο δέος, που είχαμε μαζί μας όλη τη νεολαία.

Πιστεύετε πως ένας καλλιτέχνης έχει ημερομηνία λήξης στο θέμα της παρουσίας του στον χώρο;
Τα πάντα έχουν ημερομηνία λήξης. Το θέμα είναι σε τι βάθος χρόνου βρίσκεται αυτή η ημερομηνία. Εν πάση περιπτώσει, αυτή εξαρτάται από το ’’ειδικό βάρος’’ του καλλιτέχνη.                                                                       

Η κόρη σας, η Ζηνοβία Αρβανιτίδη εδώ και αρκετό καιρό κάνει μια καριέρα διαφορετική από τις συνηθισμένες. Η εξέλιξή της σε αυτό το είδος ήταν αναμενόμενη για εσάς;Η εξέλιξή της ήταν αναμενόμενη διότι η Ζίνα από τα 15 της χρόνια άρχισε να γράφει μουσική. Κάνει αυτό που αγαπάει, έχει πολύ ταλέντο και αυτό με κάνει περήφανο.

Έχετε αρκετά χρόνια να κάνετε καινούριο δίσκο. Αν δεν κάνω λάθος, πάνω από 7-8 χρόνια. Σκέφτεστε να κάνετε κάτι νέο;
Πάντα υπάρχουν σχέδια και αναζητήσεις για κάτι νέο. 

Θα μπορούσατε ως νέα πρόταση να πείτε ένα λαϊκό τραγούδι.
Δεν με ενδιαφέρει να πω ένα λαϊκό τραγούδι. Με ενδιαφέρει να πω ένα ωραίο και πρωτότυπο τραγούδι.

Θα συνεργαζόσασταν με έναν ενεργό συνθέτη που να έχει κάνει επιτυχίες, όπως τον Γιώργο Θεοφάνους;
Με το Γιώργο Θεοφάνους έχω συνεργαστεί δισκογραφικά στο παρελθόν με επιτυχία και ασφαλώς θα το  ξανάκανα με χαρά. Άλλωστε μια τέτοια πρόταση από όπου κι αν ερχόταν, θα είχε καλλιτεχνικό λόγο ύπαρξης και ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Θα μπορούσατε να κάνετε κάποιο άλλο επάγγελμα προκειμένου να εξοικονομήσετε τα προς το ζην;
Πάντα θεωρούσα ότι θα μπορούσα να κάνω τα πάντα. Ότι θα μπορούσα να μην είμαι καλλιτέχνης, να κάνω κάτι άλλο. Στην πορεία των χρόνων  όμως διαπίστωσα ότι είμαι ΜΟΝΟ καλλιτέχνης και τίποτα άλλο.

Κάποτε υπήρχε η ποπ μουσική που υπηρετήσετε, η λαϊκή, η ροκ. Γενικά υπήρχαν διάφορες κατηγορίες τραγουδιών. Τώρα, υπάρχουν αντίστοιχες κατηγορίες ή είναι όλα μια μείξη; 
Αυτός που αγαπάει το καλό τραγούδι δεν ενδιαφέρεται για τις κατηγορίες. Τα καλά τραγούδια, ανεξάρτητα από κατηγορίες, όλος ο κόσμος τα αγαπάει. Πάντως σήμερα υπάρχει μία γενική ομογενοποίηση. Το εμπορικό τραγούδι και το έντεχνο έγιναν ένα.

Μα ποιος μπορεί να κρίνει αν κάποιος είναι έντεχνος ή όχι; Δεν είναι δυνατόν…
Το κρίνει ο ίδιος που βάζει την ταμπέλα. Αυτός το αξιολογεί. Δυστυχώς αυτό λειτούργησε και λειτουργεί χρόνια τώρα επηρεάζοντας πολλές φορές πολλούς.

Υπάρχει κάποια συνεργασία με κάποιον συνάδελφό σας ή συνθέτη που δεν έχετε κάνει, αλλά θα θέλατε να είχε γίνει ή να γίνει στο μέλλον;
Ναι, πάντα θα ήθελα να τραγουδήσω σε πρώτη εκτέλεση κάποιες ερωτικές μπαλάντες του Μάνου Χατζιδάκι. Πιστεύω ότι θα τις ερμήνευα μοναδικά.

Η εποχή μας επιτάσσει την αναγκαία ενασχόληση με το διαδίκτυο. Εσείς έχετε κάποια επαφή;
Έχω μία επαφή, αλλά δεν το κατέχω. Θα ήθελα να ανεβάσω στο ίντερνετ δικό μου υλικό, όχι όμως χωρίς τα στοιχεία που πρέπει να το συνοδεύουν. Όταν ανεβαίνει ένα τραγούδι στο ίντερνετ, θα πρέπει να αναγράφεται ο καλλιτέχνης, ο τίτλος, ο συνθέτης, ο στιχουργός και η ημερομηνία έκδοσής του και να έχει και μια καλύτερη ποιότητα εικόνας και ήχου.

Αισθάνεστε καλύτερα πλέον όταν εμφανίζεστε σε μικρούς χώρους, όπως το Small Cafe ή θα θέλατε να τραγουδήσετε και σε μεγαλύτερους;
Αισθάνομαι καλά στους μικρούς χώρους από πλευράς επικοινωνίας. Πιστεύω ότι ο κόσμος  περνάει καλύτερα. Απολαμβάνει και  εισπράττει πολύ περισσότερο αυτά που του δίνει ο καλλιτέχνης. Αλλά και σε μεγαλύτερους χώρους που έχουν πιο πολύ κόσμο δεν νιώθω ξένος. Ούτε αισθάνομαι να μειονεκτώ επικοινωνιακά. Οι μικροί χώροι, μου θυμίζουν τις μπουάτ του ’60 και αυτό μου αρέσει. Είναι αυτή η επικοινωνιακή ανάγκη που μας κάνει περισσότερο ανθρώπους, πιο αισθηματίες.

Κλείνοντας, πείτε μου για το «Εγχειρίδιο του καλού τραγουδιστή».
«Το εγχειρίδιο του καλού τραγουδιστή» είναι μια καταγραφή εμπειριών  και  συμβουλών, που θα φανούν πολύ χρήσιμες σε αυτούς που ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με το τραγούδι, αλλά και σε πολλούς άλλους, που θέλουν να έχουν μια άποψη για το τι συμβαίνει σ’ αυτόν τον χώρο. Στο προσκήνιο αλλά και στο παρασκήνιο. Στις δυσκολίες  και στις «ευκολίες» που έχει αυτός ο καλλιτεχνικός κόσμος που ασχολείται με τη μουσική και το τραγούδι.
Είναι ένας πολύτιμος οδηγός για έναν νέο τραγουδιστή, για έναν εν ενεργεία, ακόμα και γι’ αυτόν που οδεύει προς τη δύση της καριέρας του. Είναι ένα αλφαβητάρι που περιλαμβάνει λέξεις-κεφάλαια, όπου μπορεί ο ενδιαφερόμενος να βρει το θέμα του και στη συνέχεια να ανατρέξει στη σελίδα, όπου αυτό αναπτύσσεται.
Η γλώσσα απλή καθομιλουμένη, κάνει το ανάγνωσμα άμεσο, κατατοπιστικό και ευχάριστο, αφού αναφέρεται πολλές φορές σε πραγματικά γεγονότα με πρωταγωνιστές μεγάλους και πολύ γνωστούς τραγουδιστές.

22/11/11

Κώστας Γανωτής "Θα με δελέαζε η ιδέα να συνεργαστώ με έναν δεινό από ψυχής μοιρολογιστή ψάλτη"


Όταν ένας μουσικός – στιχουργός – ερμηνευτής, ο οποίος έχει άποψη για όλη την επικρατούσα κατάσταση που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στη χώρα βγάζει καινούριο δίσκο, τότε σίγουρα μια συνέντευξη μαζί του είναι κάτι εντελώς φυσιολογικό. Ο Κώστας Γανωτής, λοιπόν, πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το cd του με τίτλο «ΕκΠΟΙΗΣΗ 1- ΠΑΓΩΝΟΚΑΜΗΛΟ-ΠΑΡΔΑΛΕΟΝΤΑΡΟ-ΖΕΒΡόΠΑΡΔΟΣ ο κοινός». Από τον ασυνήθιστο τίτλο και μόνο, είναι εύκολο για κάποιον να καταλάβει ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη που στόχο έχει να αφυπνίσει το ενδιαφέρον και την προσοχή του κόσμου. Κρίνοντας και από τις απαντήσεις που έδωσε στον Ορφέα, ένα είναι το σίγουρο. Ο Κώστας Γανωτής είτε ερμηνεύοντας ποίηση της Κικής Δημουλά και του Κωνσταντίνου Καβάφη είτε τραγουδώντας δικά του λόγια και μουσικές, γεννήθηκε για να τον προσέχουν όλοι εκείνοι που εκτιμούν και σέβονται τη διαφορετικότητα στον τρόπο έκφρασης μέσω της καλλιτεχνικής ιδιότητας.

Στο δελτίο τύπου για το cd σας «ΕκΠΟΙΗΣΗ 1» αναφέρεται ότι είναι η ώριμη αντίδραση και απάντηση ενός καλλιτέχνη στα όσα μας συμβαίνουν. Τι ακριβώς – κατά τη γνώμη σας - μας συμβαίνει; 
Συμβαίνει αυτό που από χρόνια ερχόταν με μαθηματική ακρίβεια να μας βρεί εξαιτίας του στείρου εγωκεντρισμού του κοντόθωρου ατομικισμού και της βολεψιάρικης ζωής μας. Έκρηξη στο παραφουσκωμένο μπαλόνι της ψευτιάς μας. Μπάχαλο. Άνθρωποι μόνοι. Πανικόβλητοι. Αγωνία. Ανεργία. Ασυνεννοησία. Εκποίηση σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Αποκάλυψη της φριχτής μας φτώχειας όχι μόνο στις τσέπες μα και στα όνειρα, τον πολιτισμό, τον ψυχισμό μας. Συμβαίνει πως με τα χέρια μας ανοίξαμε τον Καιάδα που μας καταπίνει και κάποιοι ακόμα και τώρα κοιτάν να επωφεληθούν να χορτάσουν την λαίμαργη ιδιοτέλεια τους. Κρίμα γι αυτούς. Μα και για μας. Αυτό συμβαίνει και θα συμβαίνει εκτός κι αν αντιδράσουμε.

Πόση δύναμη έχει η ποίηση της Κικής Δημουλά και του Κωνσταντίνου Καβάφη, αλλά και οι στίχοι του Κώστα Γανωτή σε όλα αυτά που μας συμβαίνουν; 
Από την φύση του ο ποιητικός λόγος  παρηγορεί, ανοίγει δρόμους και κάποτε νουθετεί, ενώ με τα δικά μου προσπαθώ να στηλιτεύσω όσο μπορώ ότι και εμένα πνίγει, χωρίς να παίρνω φυσικά απόσταση  κήνσορα απ΄αυτό που περιγράφω μα δυστυχώς κοιτώντας και ως μέρος του την αφεντιά μου.

Πέρα από τα τραγούδια σας, έχετε κάποιον άλλο τρόπο μέσα από τον οποίο εκφράζετε την αγανάκτησή σας για την παρούσα κατάσταση;
Ναι. Αν και τα τραγούδια είναι ο πιο γρήγορος και άμεσος τρόπος να εκφρασθεί κανείς πέρα απ αυτά γράφω. Έχω εκδώσει δύο βιβλία με χρονική διαφορά μεγάλη μεταξύ τους, όπως άλλωστε και τα τραγούδια μου. Το πρώτο έχει τίτλο «Ευδαίμων Κοντοθώρης»  το δεύτερο «Περιμένοντας τον Λάκη Ρα» στις Εκδόσεις του Εικοστού πρώτου. 

Πιστεύετε ότι τη σημερινή εποχή ένας διαφορετικός δίσκος – συγκριτικά με τους υπόλοιπους- έχει ανταπόκριση στο ευρύ κοινό; 
Το ευρύ κοινό αν και πάντα τα ποθούσα  δεν έτυχε μέχρι στιγμής να το συναντήσω. Όσο για την διαφορετικότητα της δουλειάς μου «ΕκΠΟΙΗΣΗ 1» είναι υπόθεση άλλων να την χαρακτηρίσουν όχι δικιά μου.

Στο τραγούδι σας «Άνθρωποι μόνοι» μεταχειρίζεστε ασυνήθιστες για σύγχρονο τραγούδι λέξεις όπως «τρομολαγνεία», «ιλαροτραγωδία» και «τραπεζολησταρχία». Με αυτόν τον τρόπο δεν «τρομάζετε» τους ήδη τρομαγμένους ακροατές; Είναι σαν να τους λέτε ότι δεν υπάρχει αύριο…  
Ο τρομαγμένος έτσι όπως τον αντιλαμβάνομαι εγώ αντιδρά, σημαίνει πως έχει ξυπνήσει. Έχουμε, άραγε, να κάνουμε με τρομαγμένους ακροατές ή με αποχαυνωμένους από τον φόβο ή ακόμα και ευνουχισμένους από την βολεμένη μικροζωή τους; Σημασία για μένα δεν έχει να χαιδεύει κάποιος αυτιά, αλλά να τα τραβά, όπως αυτό που ζω τραβάει και τα δικά μου. ‘Έτσι κανείς εδώ που φθάσαμε ξυπνά και αντιδρά σε ό,τι του φυλακίζει την καρδιά. Ένας τέτοιος, όμως, μόνο μπορεί να ελπίζει στο αύριο πια. Πόσο διαφορετικά, άραγε, θα ήταν τα πράγματα αν ξυπνάγαμε ένα πρωί όλοι σαν ένας τέτοιος;

Ποια είναι η πιο αισιόδοξη σκέψη σας για το μέλλον;
Πως κάποτε - όχι πολύ μακριά - θα αναλογιστούμε τι πράξαμε, πως συμπεριφερθήκαμε, τι χάσαμε. Κι όταν συμβεί αυτό τότε δεν θα είναι μακριά να βρούμε αυτό που είμαστε πραγματικά και όχι αυτό που θέλαμε να δείχνουμε πως είμαστε.

Με ποια λέξη περιγράφετε τη ζωή ως έννοια την παρούσα χρονική στιγμή; 
Σύμβαση, δηλαδή ντροπή. Αν φυσικά κατάλαβα την ερώτηση καλά.

Για ποιον Έλληνα καλλιτέχνη θα θέλατε να γράψετε ένα τραγούδι - αν όχι ολόκληρο δίσκο; 
Αυτό δεν το είχα σκεφθεί. Μα τώρα που με ρωτάτε, ο νους μου τρέχει περισσότερο σε αυτούς που δεν υπάρχουν πλέον φυσικά, ωστόσο θα με δελέαζε πραγματικά η ιδέα να κάνω μια ολόκληρη δουλειά ή ακόμη κι ένα τραγούδι με έναν δεινό από ψυχής μοιρολογιστή ψάλτη.

Χαρακτηρίστε με λίγα λόγια την σημερινή ελληνική μουσική σκηνή. 
Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω είτε να κρίνω ανθρώπους που εκτίθενται, γιατί εκτιμώ όποιον, όπου και όπως εκτίθεται, βγάζει την ψυχή του δηλαδή στο σφυρί. Δεν είναι μικρό ούτε λίγο αυτό για μένα. Σας ευχαριστώ.

12/11/11

Σταύρος Ξαρχάκος - Δισκογραφία Β' Μέρος: 1970-1978 | Επιτυχίες, νέες συνεργασίες και... μοναδικές μελωδίες


Συνεχίζουμε το αφιέρωμα στη δισκογραφία του Σταύρου Ξαρχάκου με τη δεκαετία του 1970. Μια δεκαετία με αρκετές θεατρικές κυκλοφορίες του συνθέτη, αλλά και πρώτες συνεργασίες με ονόματα όπως ο Νίκος Ξυλούρης και η Νάνα Μούσχουρη, από τις οποίες ξεπήδησαν τραγούδια – σταθμοί στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Να διευκρινιστεί και πάλι ότι δεν παρουσιάζονται best  of, ενώ τα εξώφυλλα σε κάποιες περιπτώσεις είναι διαφορετικά στις πρωτότυπες εκδόσεις από εκείνα που υπάρχουν στις  μεταγενέστερες.


1970 - Ξαρχάκος / Κόκοτας (Σταμάτης Κόκοτας)
Είναι η μοναδική φορά που ο Ξαρχάκος συνεργάστηκε με τον Κόκοτα εξ’ ολοκλήρου σε έναν δίσκο. Με στιχουργούς τους Νίκο Γκάτσο, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Ιάκωβο Καμπανέλλη και… Ζάχο Χατζηφωτίου γράφτηκαν κάποια αξιοπρεπή λαϊκά τραγούδια. Ξεχώρισαν τα «Γιατί θαρρείς με κέφι», «Πόσο μικρός ο άνθρωπος» και «Γλυκοχαράζει αρχόντισσα». Μοναδικό είναι το πρώτο εξώφυλλο του δίσκου που φωτογραφίζει τους Ξαρχάκο – Κόκοτα να κάθονται χαλαροί κοιτώντας τον φακό.





ΛΙΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
01. ΓΙΑΤΙ ΘΑΡΡΕΙΣ ΜΕ ΚΕΦΙ
02. ΠΟΣΟ ΜΙΚΡΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
03. ΦΡΥΝΗ
04. ΑΧΕΡΟΥΣΙΑ
05. Ο ΠΑΡΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΛΟ
06. ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΙ
07. ΛΙΓΝΟ ΚΟΡΜΙ ΑΡΑΠΙΚΟ
08. ΤΟ ΘΑΜΠΟ ΦΑΝΑΡΙ
09. ΓΛΥΚΟΧΑΡΑΖΕΙ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ
10. ΤΙ ΜΑΣ ΜΕΛΕΙ
11. ΤΙ ΜΑΣ ΜΕΛΕΙ (ΟΡΧΗΣΤΡΑ)


1972 - Διόνυσε καλοκαίρι μας (Νίκος Ξυλούρης, Αφροδίτη Μάνου)
Μέχρι την ημέρα που κυκλοφόρησε αυτός ο δίσκος, οι περισσότεροι γνώριζαν τον Ξαρχάκο ως έναν λαϊκό δημιουργό με κάποιες «ιδιαίτερες» εξάρσεις σε άλλα μουσικά είδη. Από εκείνη τη στιγμή, όμως, όλοι όσοι είχαν την τύχη να ανακαλύψουν το «Διόνυσε καλοκαίρι μας» τη στιγμή που παρουσιάστηκε, κατάλαβαν ότι ο Ξαρχάκος είναι μπροστά… πολύ μπροστά… Αλλιώς πώς να εξηγηθεί ο καινούριος ήχος που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «ροκ» στα τραγούδια αυτού του δίσκου; Το ομότιτλο κομμάτι, το «Γυρνάν αμίλητα παιδιά», το «Πώς να σωπάσω» - που έγινε γνωστό πολύ αργότερα - και πολλά άλλα που τα ακούμε με τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη στην πρώτη συνεργασία του – σταθμό με τον συνθέτη, ξεχωρίζουν τόσο για την ερμηνεία τους, όσο για την πρωτότυπη ενορχήστρωσή τους. Το ίδιο ισχύει και στα τραγούδια που ερμηνεύει η Αφροδίτη Μάνου («Ήταν τα λόγια σου φωτιά», «Βουτηγμένο αστέρι» «Έγυραν τα μάτια σου» και «Γιατί κυλάει ο καιρός»).
Οι στίχοι ανήκουν στους Β. Ανδρεόπουλο, Κ. Κινδύνη, Δ. Χριστοδούλου, Π. Μάτεσι και Δ. Κορτέση.

ΛΙΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
01. ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΝ ΚΑΛΟ
02. ΗΤΑΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΦΩΤΙΑ
03. ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ
04. ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟ ΑΣΤΕΡΙ
05. ΩΡΑΙΟΣ ΠΟΥ ‘ΣΑΙ ΑΥΓΕΡΙΝΕ
06. ΔΙΟΝΥΣΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΑΣ
07. ΕΓΥΡΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
08. ΓΥΡΝΑΝ ΑΜΙΛΗΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
09. ΓΙΑΤΙ ΚΥΛΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ


1972 - Σπίτι μου σπιτάκι μου (Νάνα Μούσχουρη)
Λίγο πριν τελειώσει το 1972, κυκλοφόρησε η πρώτη μετά από αρκετά χρόνια -όσον αφορά την Ελλάδα- δισκογραφική δουλειά της Νάνας Μούσχουρη. Το «Σπίτι μου σπιτάκι μου» αποτελείται στιχουργικά από τραγούδια του Νίκου Γκάτσου και μουσικά από τις μελωδίες των Ξαρχάκου, Χατζιδάκι, Κηλαηδόνη και μια διασκευή του Πετσίλα. Από αυτόν τον δίσκο ξεχώρισαν αρκετά τραγούδια, ανάμεσα στα οποία το ομότιτλο, «Η μικρή Ραλλού», «Ο βόμπιρας και ο μπόμπιρας» και «Βάλε τον ήλιο σύνορο»




ΛΙΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
01. ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΟΥ
02. ΠΟΙΟΣ ΘΕΟΣ ΤΟ ΘΕΛΗΣΕ
03. ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΝΟΜΑ
04. Ο ΒΟΜΠΙΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΠΟΜΠΙΡΑΣ
05. Η ΜΙΚΡΗ ΡΑΛΛΟΥ
06. ΚΑΝΕ ΤΗ ΖΩΗ ΔΡΟΣΙΑ
07. ΣΕΡΕΝΑΤΑ
08. ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΕΡΑ
09. Ο ΜΑΥΡΟΣ ΑΗΤΟΣ
10. ΒΑΛΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΣΥΝΟΡΟ
11. ΒΑΡΚΑΡΟΛΑ



1972 - Κόκκινα τριαντάφυλλα για μένα (Θεατρικό)
Πρόκειται για τη μουσική του θεατρικού «Κόκκινα τριαντάφυλλα για μένα» του Σων Ο’ Κέιζι. Τα κείμενα είναι του Παύλου Μάτεσι, ενώ ακουγονται οι φωνές των Κώστας Καρρά, Βασίλη Τεννίδη και Σ. Κωνσταντόπουλου, μαζί με χορωδία. Το ομότιτλο τραγούδι έχει γίνει πάρα πολύ γνωστό, ενώ τα ορχηστρικά κομμάτια του δίσκου δείχνουν τον παλμό που υπήρχε στη συγκεκριμένη παράσταση.

ΛΙΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
01. ΕΙΣΑΓΩΓΗ (ΟΡΧΗΣΤΡΑ)
02. ΚΟΚΚΙΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ (ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΡΑΣ)
03. ΤΗ ΣΠΑΘΑ ΣΗΚΩΣΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ (ΟΡΧΗΣΤΡΑ)
04. ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΑΝΤΑΡΤΙΣΣΑ (ΧΟΡΩΔΙΑ)
05. ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ (ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΕΝΝΙΔΗΣ)
06. ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ (χορωδία)
07. ΚΟΚΚΙΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ (ΟΡΧΗΣΤΡΑ)
08. ΤΗ ΣΠΑΘΑ ΣΗΚΩΣΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ (ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΡΑΣ – ΧΟΡΩΔΙΑ)
09. Τ’ ΟΝΕΙΡΟ (ΟΡΧΗΣΤΡΑ)
10. ΠΑΤΡΙΔΑ ΧΙΛΙΟΝΙΚΗΜΕΝΗ (Κ. ΚΑΡΡΑΣ – ΧΟΡΩΔΙΑ)
11. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΣΑΙ (ΟΡΧΗΣΤΡΑ)
12. ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΜΑΣ Η ΠΙΚΡΗ ΤΟΥ ΠΑΛΗ (ΧΟΡΩΔΙΑ)
13. ΚΟΚΚΙΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ (Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ)
14. ΤΟ ΤΕΛΟΣ (ΟΡΧΗΣΤΡΑ)
15. ΠΑΤΡΙΔΑ ΧΙΛΙΟΝΙΚΗΜΕΝΗ (Κ. ΚΑΡΡΑΣ – ΧΟΡΩΔΙΑ)



1974 - Νυν και αεί (Βίκυ Μοσχολιού, Νίκος Δημητράτος)
Πραγματικά, δεν υπάρχουν λόγια για να περιγραφεί αυτός ο δίσκος. Από το πρώτο έως το δέκατο τραγούδι, οι μουσικές του Ξαρχάκου, οι στίχοι του Γκάτσου και οι ερμηνείες των Βίκυ Μοσχολιού και Νίκου Δημητράτου, όλα μαζί συνάδουν σε μια από τις σημαντικότερες στιγμές της ελληνικής μουσικής. Εννοείται πως το να αναφερθούν κάποια από τα τραγούδια ως «επιτυχίες», είναι εντελώς άτοπο σε αυτήν την περίπτωση.





ΛΙΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
1. ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ
2. ΣΤΟΝ ΚΑΤΩ ΔΡΟΜΟ
3. ΤΑ ΔΟΚΑΝΑ
4. ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
5. ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ
6. Ο ΜΑΥΡΟΣ ΗΛΙΟΣ
7. Η ΛΙΟΣΤΡΑ
8. Ο ΔΡΑΚΟΣ
9. ΑΝΩΝΥΜΟΝ
10. ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕΙΝΑΜΕ



1974 - Το μεγάλο μας τσίρκο (Θεατρικό)
Σε μια δύσκολη για τη χώρα περίοδο ανεβαίνει στο Θέατρο Αθήναιον, η παράσταση «Το μεγάλο μας τσίρκο» από τον θίασο Καρέζη – Καζάκου. Κάποιοι ηθοποιοί στην είσοδο του θεάτρου έπαιζαν από την αρχή τους ρόλους τους λέγοντας στον κόσμο «καλώς ήρθατε στο μεγάλο τσίρκο που λέγεται Ελλάδα». Αν και αυτές οι λέξεις θα μπορούσαν να είναι σημερινές, ειπώθηκαν το 1973 διά χειρός Ιάκωβου Καμπανέλλη, ο οποίος είχε αναλάβει την επιμέλεια των στίχων. Πρόκειται για μια πολιτική επιθεώρηση - που περιελάμβανε όλη την ιστορία της Ελλάδας-, της οποίας η μουσική ανήκε στον Σταύρο Ξαρχάκο. Έτσι λοιπόν, ο Κώστας Καζάκος, η Τζένη Καρέζη, ο Διονύσης Παπαγιανόπουλος, ο υπόλοιπος θίασος και φυσικά, ο Νίκος Ξυλούρης στον ρόλο του τραγουδιστή - τελάλη, κάνουν μια αναδρομή στα σημαντικότερα γεγονότα της χώρας, αφήνοντάς μας τραγούδια που ακόμα και σήμερα τραγουδάμε. Ποια είναι αυτά; «Φίλοι κι αδέλφια», «Προσκύνημα», «Και παν και πάνε» και πολλά άλλα.
ΛΙΣΤΑ
01.ΕΝΑΡΞΙΣ
02. ΚΑΛΗΝ ΕΣΠΕΡΑΝ
03. ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ
04. Τ’ ΑΝΑΠΛΙ
05. ΠΕΡΙ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑΣ
06. ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑΣ
07. 3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
08. ΦΙΛΟΙ ΚΙ ΑΔΕΛΦΙΑ
09. ΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
10. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ
11. ΤΕΛΑΛΗΜΑ
12. ΜΕΛΟΥΝΑ
13. ΓΥΑΛΙΣΑΝ ΤΑ ΚΟΥΜΠΙΑ
14. ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΑ
15. Ο ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΣ
16. ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ
17. Ο ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ
18. ΚΑΤΟΧΗ
19. ΚΑΙ ΠΑΝ ΚΑΙ ΠΑΝΕ
20. ΕΠΙΝΙΚΕΙΑ

  
1974 - Συλλογή - Νίκος Ξυλούρης
Ο Νίκος Ξυλούρης ήταν ένας καλλιτέχνης με τον οποίο ο Ξαρχάκος συνεργάστηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας, προσφέροντάς μας κάποια τραγούδια «διαμάντια». Στη «Συλλογή», περιλαμβάνονται αρκετά από αυτά σε στίχους των Κ. Κινδύνη, Β. Ανδρεόπουλου, Ν. Γκάτσο, Κ. Φέρρη και Γ. Ζερβουλάκου μαζί με τον κλασικό «Ερωτόκριτο» σε διασκευή του Σταύρου Ξαρχάκου. Επίσης, υπάρχει το «Πάνω στ’ αργυρό σκαμνί» των Χρ. Χάλαρη και Γ. Κακουλίδη. Τον δίσκο προλογίζει ο ίδιος ο Ξαρχάκος λέγοντας πως ο Ξυλούρης «τραγουδάει τη χαρά, τους πόνους, τα όνειρα αυτού του κόσμου και με το τραγούδι του τον γεμίζει άλλοτε λησμονιά, άλλοτε με ελπίδα χαρίζοντας στα πικραμένα του χείλη χαμόγελο».
ΛΙΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
01. ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ
02. ΓΥΡΝΑΝ ΑΜΙΛΗΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
03. ΠΑΝΩ ΣΤ’ ΑΡΓΥΡΟ ΣΚΑΜΝΙ
04. ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ
05. ΡΑΒΕ ΞΥΛΩΝΕ
06. ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
07. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΧΑΡΑ ΣΟΥ ΒΕΝΕΤΙΑ
08. ΗΤΑΝΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ (Από το τηλεοπτικό σίριαλ «ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ»)
09. Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΠΑΣΑ
10. ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ ΣΤΑ ΣΦΑΚΙΑ
11. ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ


1974 -Χωρίς λόγια (Ορχηστρικό)
Σε αυτόν τον δίσκο, ο οποίος είναι χωρισμένος σε δύο μέρη (κομμάτια), ο Ξαρχάκος με τη βοήθεια εξαιρετικών μουσικών όπως οι Νίκος Λαυράνος, Τίτος Καλλίρης και Φίλιππος Τσεμπερούλης, ενορχηστρώνει χωρίς λόγια πολλές κλασσικές του επιτυχίες με κύριο συνθετικό την ηρεμία και ταυτόχρονα, τη «γλύκα» των μελωδιών του. Το πρώτο τραγούδι είναι «Τα τρένα που ‘φύγαν». Ακολουθούν τα «Μπάρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη», «Γεια σου χαρά σου Βενετιά» και «Ήτανε μια φορά». Στο δεύτερο μέρος το «Παλληκάρι στα Σφακιά» συναντάει τον «Ξένο» και «Το παραμύθι». Συνδετικός κρίκος σε όλα αυτά τα τραγούδια είναι η μελωδία από το «Άσπρη μέρα και για μας».


1975 - Κομέντια ή η πάλη των χωρικών και των βασιλειάδων (Θεατρικό)
Εδώ περιλαμβάνεται η μουσική, αλλά και τα λόγια για τη θεατρική παράσταση «Κομέντια ή η πάλη των χωρικών και των βασιλιάδων» σε κείμενα του Γιώργου Σκούρτη. Το ύφος των τραγουδιών είναι ανάλογο με το κλίμα του θεατρικού, ενώ ερμηνεύουν οι ηθοποιοί της παράστασης  Λ. Βογιατζής, Σ. Πέππας και όλος ο θίασος, ενώ το τραγούδι «Η αναπαράσταση» ή αλλιώς «Μπροστά πηγαίνει ο λαός» ερμηνεύει ο Ν. Ξυλούρης. Τέλος, το τελευταίο κομμάτι με τίτλο «Finale» ακούγεται διά στόματος του ίδιου του Ξαρχάκου.




ΛΙΣΤΑ 
01. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
02. ΑΦΗΓΗΤΕΣ
03. ΜΠΕΡΤΟΛΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΛΜΠΟΪΝΟΥ 
04. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΛΜΠΟΪΝΟΥ
05. Η ΑΝΑΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΜΠΕΡΤΟΛΔΟΥ
06. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΜΠΕΡΤΟΛΔΟΥ
07. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΑΥΛΙΚΩΝ
08. ΜΠΕΡΤΟΛΔΟΣ ΠΑΓΙΔΕΥΕΙ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ
09. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
10. ΑΛΛΟΤΡΟΙΩΣΗ
11. ΤΕΛΑΛΗΣ
12. RESSITATIVO 
13. ΠΑΡΕΝΑΙΣΕΙΣ
14. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ
15. ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΜΠΕΡΤΟΛΔΟΥ
16. ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ
17. ΠΑΝΙΚΟΣ
18. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ
19. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
20. Η ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
21. FINALE

1976 - Η συμφωνία της Γιάλτας και της πικρής αγάπης τα τραγούδια (Διάφοροι)
Το 1945, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο ηγέτης της ΕΣΣΔ και ο Άγγλος Πρωθυπουργός βρέθηκαν στη Γιάλτα της Ουκρανίας προκειμένου να αποφασίσουν για τη μεταπολεμική πολιτική στις χώρες που είχαν καταληφθεί από τους Γερμανούς και στις χώρες που είχαν συμπράξει με τους Ναζιστές. Με αφορμή αυτό το γεγονός, ο Σταύρος Ξαρχάκος κυκλοφορεί 31 χρόνια αργότερα τον δίσκο «Η συμφωνία της Γιάλτας και της πικρής αγάπης τα τραγούδια» με ερμηνευτές τους Σταύρο Παράβα, Νίκο Ξυλούρη και Δήμητρα Γαλάνη. Οι στίχοι ανήκουν στους Νίκο Γκάτσο, Παύλο Μάτεσι, Γιώργο Σκούρτη, Βαγγέλη Γκούφα και Ματθαίο Μουντέ. Ουσιαστικά ο Παράβας και ο Ξυλούρης τραγουδούν τα «πολιτικά» κομμάτια και η Γαλάνη τα τραγούδια της αγάπης.

ΛΙΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
01. Ο ΣΑΜ Ο ΤΖΩΝΗ ΚΙ Ο ΙΒΑΝ
02. ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ
03. ΤΗ ΣΠΑΘΑ ΣΗΚΩΣΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ
04. ΠΑΤΡΙΔΑ ΧΙΛΙΟΝΙΚΗΜΕΝΗ
05. ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ Ο ΛΑΟΣ
06. ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
07. ΑΓΑΠΗ ΑΓΑΠΗ
08. ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ
09. ΚΟΚΚΙΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ
10. ΚΟΡΙΤΣΙ ΣΤ’ ΟΝΕΙΡΟ
11. ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΑΔΕΡΦΙΑ

1977 - Ο πειρασμός (Θεατρικό)
Άλλη μία θεατρική δουλειά του Σταύρου Ξαρχάκου, αυτή τη φορά για το έργο «Ο πειρασμός» του Γρηγόριου Ξενόπουλου σε διασκευή του Παύλου Μάτεσι. Ερμηνεύει η Αλίκη Βουγιουκλάκη, χορωδία και σε ένα τραγούδι ο Βασίλης Τσιβιλίκας. Οι μελωδίες είναι χαρούμενες και απόλυτα εγκλιματισμένες με το γλυκό ύφος της παράστασης, το θέμα της οποίας είναι ο πειρασμός στον οποίο βάζει μια αθώα καμαριέρα τους άντρες προκειμένου να αμαρτήσουν κάνοντας απιστία στις γυναίκες τους.




ΛΙΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ

01. ΕΝΑΡΞΗ
02. ΔΟΥΛΙΚΑ ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ
03. ΑΓΟΡΙ ΑΦΙΛΗΤΟ - ΟΡΧΗΣΤΡΑ
04. ΑΧ ΜΗΤΣΟ!
05. ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΥ
06. Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ
07. ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ
08. Ω! ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΑΠΗΝΗΣ
09. ΑΓΟΡΙ ΑΦΙΛΗΤΟ – Α. ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ
10. ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ
11. ΝΟΚΤΟΥΡΝΟ
12. ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΙΑΝΟΙ
13. ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΙΑΚΩΝ ΒΟΗΘΩΝ
14. ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ
15. ΦΙΝΑΛΕ


1978 - Ενθύμιον (Ορχηστρικό)
Χωρίς να περιλαμβάνονται πολλές πληροφορίες για τα κομμάτια του δίσκου, στο οπισθόφυλλο αναφέρεται ότι «τα τραγούδια είναι ευγενική παραχώρηση της εταιρίας DPI στην οποία ανήκουν», ενώ η εταιρία έκδοσης του «Ενθύμιον» είναι η MINOS-EMI… Έτσι λοιπόν, ακούγονται - για μία ακόμα φορά - χωρίς τη συνοδεία φωνής, μελωδίες του Ξαρχάκου κάποιες από τις οποίες αργότερα έγιναν πασίγνωστα τραγούδια, όπως το «Είν’ αρρώστια τα τραγούδια». Στα υπόλοιπα ορχηστρικά, ο Ξαρχάκος χρησιμοποίησε το δικό του, χαρακτηριστικό ενορχηστρωτικό ύφος, δίνοντας έμφαση στο βιολί και τα κρουστά.