Παρακολουθώντας την παράσταση «Εξάρχεια – Μπραχάμι» με τον Χρήστο Θηβαίο και τους String Demons στη μουσική σκηνή Σφίγγα, είναι πολύ εύκολο να κάνει κάποιος μια μουσική διαδρομή ανάμεσα στις αναμνήσεις του. Τραγούδια κυρίως από την ελληνική έντεχνη σκηνή παρουσιάζονται με έναν τρόπο σύγχρονο και δημιουργικό, γεγονός που μηδενίζει τις χρονικές αποστάσεις.
Ο Χρήστος Θηβαίος, πιστός στο ραντεβού του με το κοινό, επιλέγει κομμάτια που είτε έχει ερμηνεύσει πρώτος εκείνος είτε έχουν γίνει γνωστά από άλλους καλλιτέχνες. Τα «Βροχή μου», «Προσοχή στο γορίλα», «Στην Κ.» του Παύλου Σιδηρόπουλου, «Γιουσουρούμ» του Νικόλα Άσιμου, «Μη γυρίσεις» των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα και «Το μπαρ το ναυάγιο» της Αρλέτας είναι κάποια από αυτά που καταχειροκροτούνται από τον κόσμο, ο οποίος συμμετέχει ενεργά καθ όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Φυσικά, δε θα μπορούσαν να λείπουν και τραγούδια από τη δισκογραφική συνεργασία του Θηβαίου με τον Χάρη Κατσιμίχα που έχει τον τίτλο «Από τους κήπους των ψιθύρων», από τα οποία ξεχώρισε το «Ωραία ξεκίνησε η μέρα» σε ποίηση Κώστα Παπαγεωργίου. Πολύ ιδιαίτερες είναι οι στιγμές του προγράμματος όπου ο αγαπημένος ερμηνευτής διηγείται κάποιες από τις δικές του μουσικές ιστορίες με περιγραφικό τρόπο, ώστε ο ακροατής να νιώθει ότι ήταν μπροστά στην εκάστοτε σκηνή.
Οι String Demons (Κωνσταντίνος και Λυδία Μπουντούνη στο βιολοντσέλο και το βιολί αντίστοιχα) προκαλούν θετική έκπληξη με τις ολοένα και καλύτερες εμφανίσεις τους. Ποιός θα περίμενε ότι ο «Ντόκτορ», αυτό το σμυρναίικο τραγούδι θα μπορούσε να παιχτεί σε μια διασκευή που σέβεται την ιστορία του, ακουμπώντας στον σύγχρονο ήχο του σήμερα; Κι όμως, οι String Demons το πετυχαίνουν, ενώ συνεχίζουν τις μουσικές εκπλήξεις συνδέοντας το «Βαλς» από τη Τζαζ Σουίτα του Σοστακόβιτς με το «Μη μιλάς άλλο για αγάπη» του Διονύση Σαββόπουλου.
Στην κοινή τους εμφάνιση, οι τρεις καλλιτέχνες παρέα με τους υπόλοιπους μουσικούς (Μάξιμος Δράκος – πιάνο, Καλλίστρατος Δρακόπουλος – τύμπανα και Κλέων Αντωνίου – κιθάρα) θυμίζουν στο κοινό τραγούδια που όλοι αγαπούν, όπως τα «Ό Άμλετ της σελήνης», «Δεν είμαι άλλος» και «Ο παλιός στρατιώτης». Για το κλείσιμο της παράστασης, κρατούν ένα ίσως από τα πιο αισιόδοξα τραγούδια που έχουν γραφτεί, το «Γέλα πουλί μου γέλα». Ας μην ξεχνάμε ότι, η ζωή είναι μια τρέλα. Και σίγουρα, η διαδρομή «Εξάρχεια – Μπραχάμι» - που θα συνεχίσει να βρίσκεται στη Σφίγγα για τα δύο επόμενα Σάββατα του Ιανουαρίου - είναι ένα υπέροχο κομμάτι της.
