Ο Στέφανος Κορκολής στο Ηρώδειο – Ονειρεμένες μελωδικές στιγμές

κλικ εδώ

20 χρόνια Φοίβος – Συλλογική παρουσία

κλικ εδώ

Ελεονώρα Ζουγανέλη - Όταν το μέλλον συναντάει το παρελθόν

κλικ εδώ

Ο συνθέτης Στέφανος Κορκολής

 

 

Η Ελλάδα, αν και μικρή γεωγραφικά και πληθυσμιακά χώρα, σίγουρα μπορεί να υπερηφανεύεται για τα καλλιτεχνικά της ταλέντα. Ένα από αυτά είναι ο Στέφανος Κορκολής, ένας συνθέτης, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την ποικιλία των ειδών μουσικής που γράφει, κάνοντας ακόμα και το πιο «εύκολο» τραγουδάκι – σουξέ που έχει γράψει, να ακούγεται ως ένα τραγούδι με δική του «ποιότητα». Ρίχνοντας κανείς μια ματιά στους τραγουδιστές για τους οποίους έχει γράψει τραγούδια ο Κορκολής, παρατηρεί τη διαφορετικότητα που υπάρχει μεταξύ τους στο καλλιτεχνικό ύφος, αλλά και στο κοινό στο οποίο απευθύνονται. Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια. Ας μιλήσουν κάποια από τα γνωστότερα τραγούδια που φέρουν την υπογραφή του συνθέτη – ενορχηστρωτή Στέφανου Κορκολή. Να σημειωθεί ότι σε αυτή την εκπομπή αναφέρονται μεμονωμένα τραγούδια και όχι ολοκληρωμένα συνθετικά έργα του καλλιτέχνη, τα οποία κατατάσσονται στο λόγιο μουσικό ύφοs.

 

  

«Το μαγικό κλειδί»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής

Στίχοι:Παρασκευάς Καρασούλος

Ερμηνεία: Μαρία Δημητριάδη
Δίσκος: «Το μαγικό κλειδί» / 1987
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Δεν είσαι εδώ»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη
Δίσκος: «Παλίρροια» / 1989
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

«Πάνω, κάτω και πλαγίως»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Ορχηστρικό από την ταινία

«Πάνω, κάτω και πλαγίως» του Μιχάλη Κακογιάννη / 1992
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

«Φυλακισέ με»

Μουσική:Στέφανος Κορκολής

Στίχοι: Ηρώ Τριγώνη
Ερμηνεία: Μαντώ
Δίσκος: «Η δική μας η αγάπη» / 1993
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

«Βασανισμένη Κυριακή»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι: Άντα Δούκα
Ερμηνεία: Μαρινέλλα

Δίσκος: «Για πρώτη φορά» / 1997

[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

«The challenge»

Μουσική:Στέφανος Κορκολής
Ερμηνεία: Αναστασία Μακρυνικόλα

Δίσκος: «The Jose Carreras Gala» / 1997
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Rave Tango»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Ορχηστρικό από την ταινία
«Η διακριτική γοητεία των αρσενικών» της Όλγας Μαλέα /1999
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

«Είσαι το ταίρι μου»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι: Πασχάλης

Ερμηνεία: Πασχάλης
Sountrack της τηλεοπτικής σειράς  «Είσαι το ταίρι μου» / 2001
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Κάιρο»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής

Στίχοι: Άντα Δούκα
Ερμηνεία: Μαρία Σπυροπούλου & Άλκηστη Πρωτοψάλτη
Δίσκος: «Ήλιος θάνατος» / 2002
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Havana»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση & Γιάννης Φωτεινόπουλος
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας & Dulce Pontes

Δίσκος: «Ανεμόπτερο» / 2003
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Ο άγγελός μου»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Ερμηνεία: Άλκηστη Πρωτοψάλτη
Δίσκος: «Να σε βλέπω να γελάς» / 2004
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Σβήσε το φεγγάρι»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Ερμηνεία: Δημήτρης Μητροπάνος
Δίσκος: «Πες μου τ' αληθινά σου» / 2005
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Με μια μηχανή»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι:Ρεβέκκα Ρούσση

Ερμηνεία: Γιώργος Περρής
Δίσκος: «Καινούρια μου μέρα» / 2005
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Σ' έχω ερωτευθεί»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι: Γιώργος Παυριανός
Ερμηνεία: Σάκης Ρουβάς
Δίσκος: «Σ' έχω ερωτευθεί» / 2005
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Μαζί Θεός»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση

Ερμηνεία: Ανδριάννα Μπάμπαλη
Δίσκος: «Μην πεις ποτέ» / 2006
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Κανένας άνθρωπος»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Ερμηνεία: Ελένη Πέτα
Δίσκος: «Παιδί ακόμα» / 2006
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Πειραιάς»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής

Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση

Ερμηνεία: Νάνα Μούσχουρη
Δίσκος: «Μόνη περπατώ» / 2006
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Παιχνίδι είναι»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Ερμηνεία: Μελίνα Ασλανίδου
Δίσκος: «Παιχνίδι είναι» / 2006
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

«Οι αποσκευές»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Ερμηνεία: Μάριος Φραγκούλης
Δίσκος: «Ο κήπος των ευχών» / 2006
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Μια ζωή στο ίδιο τρένο»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι: Γιώργος Παυριανός
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
Δίσκος: «Με το 'να πόδι στ' άστρα» /2007
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

BONUS TRACK 1

Η παρακάτω μελωδία του Στέφανου Κορκολή είναι ο επίσημος ύμνος των παγκόσμιων αγώνων Special Olympics. Αφιερώνεται σε όλους τους αθλητές που συμμετείχαν και συμμετέχουν σε αυτούς, αλλά και σε όλους τους εθελοντές που βρέθηκαν το 2011 στην ελληνική διοργάνωση για να στηρίξουν την τεράστια αυτή προσπάθεια, ξεχνώντας έστω και για λίγες μέρες την οικονομική κρίση και τα όποια προβλήματα αντιμετώπιζαν. 

 

«When a dream comes true»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Δίσκος: «First touch» /1999
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

BONUS TRACK 2
Το επόμενο και τελευταίο τραγούδι της σημερινής νυχτερινής εκπομπής είναι ένα από τα πιο αγαπημένα τόσο του ίδιου του συνθέτη, όσο της υπογράφουσας. Για μία ακόμα φορά, ένα εξαιρετικό ζεϊμπέκικο με τον Δημήτρη Μητροπάνο.
 

 

«Στο δρόμο που μαχαίρωσαν τη Στέλλα»

Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Ερμηνεία: Δημήτρης Μητροπάνος
Δίσκος: «Πες μου τ' αληθινά σου» / 2005

[τυχαίο link από το YouTube]

 

 www.e-orfeas.gr

Στέφανος Κορκολής "Δεν είναι σωστό στο βιβλίο της ζωής σου να σκίζεις σελίδες"

Όταν ανακοινώθηκε επίσημα η φετινή επικείμενη συναυλία του οργανισμού «Μαζί για το παιδί» στις 26 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο, σκεφτήκαμε να τη στηρίξουμε ως περιοδικό, όπως δηλαδή, είχαμε κάνει και πέρυσι. Φέτος, το τιμώμενο καλλιτεχνικό πρόσωπο αυτής της βραδιάς είναι ο Στέφανος Κορκολής, ο οποίος, παρέα με τους Άλκηστη Πρωτοψάλτη, Σόνια Θεοδωρίδου, Αντώνη Ρέμο και Ελεονώρα Ζουγανέλη, θα φροντίσουν να προσφέρουν στο κοινό ένα αξέχαστο μουσικό βράδυ, γεμάτο με μελωδίες του ταλαντούχου δημιουργού.
Αυτή η συναυλία, λοιπόν, ήταν η αφορμή για να γίνει μια κατ’ ιδίαν συνέντευξη του Στέφανου Κορκολή για το περιοδικό μας. Μια συνέντευξη, στην οποία ο αγαπημένος συνθέτης μιλάει «Εφ’ όλης της ύλης», όπως ακριβώς είναι ο τίτλος της συναυλίας του. Όλα αυτά τα χρόνια της καλλιτεχνικής του παρουσίας έχει κάνει τα πάντα. Έχει γράψει αμέτρητα τραγούδια, έχει ερμηνεύσει κάποια από αυτά, κάποια άλλα τα έχει δώσει σε δεκάδες καλλιτέχνες, ενώ η συνθετική του πορεία περιλαμβάνει πάρα πολλά ορχηστρικά έργα. Ακόμα, είναι ένας Έλληνας καλλιτέχνης που εδώ και 10 χρόνια κυνηγάει το όνειρο της διεθνούς καριέρας. Είναι, όμως, από τους ελάχιστους Έλληνες καλλιτέχνες που την έχουν επιτύχει. Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Στέφανος Κορκολής είναι ένας από τους κορυφαίους συνθέτες που έχει βγάλει αυτή η χώρα.


Διαβάζοντας τον τίτλο της συναυλίας σου στο Ηρώδειο «Εφ’ όλης της ύλης», πάω πίσω, πριν από 19 χρόνια, σε έναν από τους πιο επιτυχημένους σου δίσκους. Τι θυμάσαι από εκείνη την εποχή, της μουσικής σου εφηβείας, όπως την αποκαλείς συχνά;
Θυμάμαι δύο πράγματα. Θυμάμαι ότι ήταν πάρα πολύ έντονα και όμορφα αυτά που βίωσα και τα βιώσαμε μαζί νομίζω με τα φιλαράκια μου, τα γεμάτα στάδια, την απίστευτη ψυχική ενέργεια. Επίσης, όμως, θυμάμαι ότι, η υπερέκθεση στα μέσα, που δυστυχώς είναι μέσα στη δουλειά μας, να πρέπει δηλαδή να ακολουθώ μάρκετινγκ και όλα αυτά τα πράγματα, ήταν εντελώς αντίθετο από μένα, με αποτέλεσμα να με κουράζουν αφόρητα και γι’ αυτό και κάποια στιγμή, εκεί που ήταν στο pick το πράγμα, είπα στοπ και ότι θέλω να κάνω αυτό το οποίο είναι ο Στέφανος, δηλαδή το πιάνο μου κι εγώ. Βέβαια, αυτή η ξαφνική απόφαση έφερε διάφορα εγκεφαλικά στη δισκογραφική μου εταιρία όπως καταλαβαίνεις, αλλά τελικά, αποδείχτηκε πολύ γρήγορα με τον δίσκο «First Touch» που κυκλοφόρησε σε όλον τον κόσμο (σ.σ. κυκλοφόρησε το 1999), είχα μάλλον δίκιο. Στην τελική, δε θα μπορούσα να κοροϊδεύω τους φίλους μου, τον κόσμο μου. Δηλαδή, όταν εγώ δεν ένιωθα κάτι, δε θα μπορούσα να το κάνω ντε και καλά για να συνεχίσω να το κάνω. Είναι, όμως, ένα κομμάτι της ζωής μου που σε καμία περίπτωση δεν πετάω, γιατί πολύ νομίζουν ότι το ‘χω σνομπάρει. Θεωρώ ότι δεν είναι σωστό γενικότερα στο βιβλίο της ζωής σου να σκίζεις σελίδες.

Ναι, αλλά, πώς πήρες ξαφνικά την απόφαση, γυρνώντας από τη Γαλλία, όπου είχες μια στρωμένη καριέρα, να τα πετάξεις όλα και να πεις «ξεκινάω από το μηδέν»;
Αυτό είναι μεγάλη ιστορία. Πρώτα από όλα, γύρισα από τη Γαλλία για εντελώς οικογενειακούς λόγους. Δεν επρόκειτο ποτέ να γυρίσω. Όχι ότι δε μου αρέσει η Ελλάδα, είμαι βαθύτατα Έλληνας. Απλώς, είχα στήσει τη ζωή μου στο Παρίσι. Δηλαδή, είχα στήσει την επαγγελματική μου ζωή, τη συναισθηματική μου ζωή, τα πάντα. Κάτι κακοτυχίες που είχα εκεί συν την επιδείνωση της κατάστασης της υγείας της μητέρας μου, όλα αυτά μαζί, με έφεραν στην Ελλάδα και ήρθα εδώ, σαν αλεξιπτωτιστής και προσγειώθηκα πολύ ανώμαλα. Σε μια πραγματικότητα, όπου κατάλαβα πως τον συνθέτη και τον δημιουργό γενικότερα τον έχουν γραμμένο και ότι όλο το πράγμα είναι στραμμένο προς τον ερμηνευτή, κάτι το οποίο ήταν αδιανόητο στη Γαλλία. Αν ακούσεις γαλλικό ραδιόφωνο λένε «το τραγούδι του τάδε συνθέτη και του τάδε στιχουργού που ερμηνεύει ο τάδε τραγουδιστής». Είχα, βέβαια, τη μεγάλη τύχη να συνεργαστώ με την αείμνηστη Μαρία Δημητριάδη και τη Δήμητρα Γαλάνη σε δύο δίσκους με στίχους του Παρασκευά Καρασούλου. Ακολούθησε μια απόπειρα πρώτου δίσκου που τραγουδούσα εγώ (σ.σ. «Λες και είσαι νύχτα», 1991) και λίγο αργότερα, με βρήκε ο πρώτος παραγωγός μου στη BMG, ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος και μου είπε «γιατί δεν τραγουδάς εσύ;». Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία μου ως τραγουδοποιός και ερμηνευτής. Αυτό, βέβαια, που έγινε μετά, δεν το περίμενε κανένας και περισσότερο εγώ.

Από όσο ξέρω, υπήρξε ένα σκηνικό με ένα από τα πιο επιτυχημένα σου τραγούδια, τους «Πέντε ανέμους».
Θυμάμαι, μου ήρθε ένα κομμάτι στο πιάνο και ήμουν σε επαφή με μία δισκογραφική εταιρία, η οποία ήταν και η δισκογραφική εταιρία της Νάνας Μούσχουρη στο εξωτερικό. Παρουσίασα, λοιπόν, αυτό το κομμάτι σε έναν παραγωγό και μου είπε ότι είναι καταπληκτικό και ότι κάνει για τη Νάνα Μούσχουρη. Υποτίθεται ότι το έστειλαν, αλλά εγώ δεν πήρα ποτέ απάντηση κι έτσι το ηχογράφησα ντουέτο με την Κωνσταντίνα. Πριν από πέντε χρόνια έτυχε να έρθει η Νάνα στο σπίτι μου για να της γράψω τραγούδια για το δίσκο της και της έβαλα να ακούσει και το συγκεκριμένο τραγούδι. Χωρίς να της πω τίποτα μου λέει «μα αυτό το τραγούδι θα ήταν τέλειο για μένα». Και της λέω «γλυκιά μου, για σένα ήταν». Κι αυτός ο λόγος ήταν ουσιαστικά η αρχή που τραγούδησα.

Μετά, άρχισαν οι συναυλίες με τα γεμάτα στάδια και οι εμφανίσεις σου στα νυχτερινά μαγαζιά. Τι αποκόμισες από όλη αυτή την εμπειρία;
Τα νυχτερινά μαγαζιά ήταν, αν θέλεις, το οικονομικό ζητούμενο της ιστορίας, γιατί, αν θυμάσαι καλά, από τις συναυλίες δεν έβγαζα λεφτά. Αντίθετα, έβαζα όλα τα λεφτά για να κάνω υπέρshow. Έβαζα τρισδιάστατα λέιζερ και διάφορα άλλα.

Ναι, όντως. Ακόμα και σήμερα δεν υπάρχουν αυτά.
Θυμάμαι ότι στη συναυλία στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας είχε έρθει το τεχνικό τμήμα των Pink Floyd. Κι έτσι, οι ελάχιστες παρουσίες μου στη νύχτα, ήταν ακριβώς για να μπορώ να καλύπτω τις τρέλες που έκανα στις συναυλίες.

Θυμάμαι κάτι ετερόκλιτα σχήματα εκείνης της εποχής, στα οποία συμμετείχες, π.χ. με τον Λευτέρη Πανταζή.
Μα, η μουσική οφείλει να είναι ετερόκλιτη. Η μουσική είναι πολύχρωμη, δεν είναι ασπρόμαυρη. Από την άλλη μεριά, μην ξεχνάμε τις συνεργασίες που είχα κάνει με τον Γιάννη Πάριο, με τον Γιώργο Χατζηνάσιο, με τον Δημήτρη Μητροπάνο που ήταν από τις ωραιότερες που θυμάμαι, με την Καίτη Γκρέυ. Δηλαδή, η νύχτα μου δεν ήταν με τη γνωστή έννοια «η νύχτα». Ξώφαλτσα την έζησα.

Αν ήσουν τώρα στη Γαλλία, θα το ξανάκανες αυτό; Να έρθεις στην Ελλάδα και να τα κάνεις όλα αυτά;
Όχι. Η μάνα μου λέει ότι ποτέ δε μου συγχωρήσει αυτό που έκανα, που γύρισα πίσω, με την έννοια του να αφήσω αυτό που είχα χτίσει εκεί, σε μια χώρα με μεγάλη μουσική παράδοση. Μου λέει «αυτό που άλλοι προσπαθούν να κάνουν, εσύ το πέταξες». Θεωρώ ότι δεν πέταξα τίποτα, όμως, γιατί κι εδώ πέρασα υπέροχα, πέρασα εξαιρετικές στιγμές. Μετά, ήρθε πάλι το εξωτερικό.

Έκλεισε ο κύκλος, δηλαδή.
Ακριβώς!

Ποιο είναι το πιο ερωτικό τραγούδι που έχεις γράψει;
Θεωρώ ότι είναι «Οι μέρες της φωτιάς» (σ.σ. «Γιατί γιατί γιατί») σε στίχους της αείμνηστης Ιφιγένειας Γιαννοπούλου. Τα περισσότερά μου τραγούδια ήταν ερωτικά, αλλά, μένω σε αυτό, γιατί δε θέλω να κάνω συγκρίσεις αγαπημένων στιχουργών που είναι εν ζωή. Κατά κάποιον τρόπο, λέω κάτι που από εκεί που είναι η Ιφιγένεια, θα το ακούει και θα χαίρεται.

Ποιες διαφορές βλέπεις στη σημερινή παγκόσμια μουσική αγορά, στην οποία κινείσαι, συγκριτικά με την εγχώρια μουσική αγορά, εδώ στην Ελλάδα;
Αν δούμε το θέμα «αγορά», δε διαφέρουν και πολύ τα πράγματα. Έχει αλλάξει πλέον η δισκογραφία. Λόγω του ίντερνετ και άλλων φορέων, οι δισκογραφικές εταιρίες έχουν πάψει να έχουν τον ρόλο που είχαν παλιά. Δηλαδή, ανακαλύπτω το ταλέντο, το σπρώχνω και το επιβάλλω ορισμένες φορές. Είμαστε πλέον σε μία φάση που οι δισκογραφικές λειτουργούν ως γραφεία management. Δηλαδή, το κάθε πιτσιρίκι που έχει τεράστιο ταλέντο, πρέπει να στήσει μόνος του τη δουλειά, να την πληρώσει και μετά να την πάει σε μια εταιρία που θα του ζητήσει κάτι τεράστια ποσοστά, για να τον βάλει στο ραδιόφωνο (αν το κάνει κι αυτό) και μετά ίσως και να του βρει κάποιες συναυλίες. Το πράγμα, δυστυχώς, έχει πάει εκεί και είναι πάρα πολύ κρίμα, γιατί υπάρχουν τρελές δυναμικές στους δημιουργούς αυτή τη στιγμή στη νεολαία. Συν τοις άλλοις, είναι άσχημο ότι, ειδικά στη φάση που περνάμε τώρα, που έχουμε ανάγκη από νέα παιδιά που θα δημιουργήσουν, που θα εκτονώσουν μέσω του ταλέντου τους αυτό που βιώνουν, δεν υπάρχουν οι δρόμοι για να το κάνουν αυτό. Γίνονται όλα μέσω ίντερνετ κι αυτό αν κάτσει, γιατί έχουμε και δυο – τρεις περιπτώσεις που έχει πετύχει αυτός ο τρόπος. Χάθηκε η μαγεία.

Μίλησέ μου για τη Ρωσία. Τι ακριβώς κάνεις εκεί και κατά πόσο έχουν όλα αυτά σχέση με τον Στέφανο Κορκολή που γνωρίζουμε εδώ;
Εκεί γίνονται δύο πράγματα. Το ένα αφορά τον Στέφανο Κορκολή σαν κλασικό μουσικό, όπου έχω αρχίσει να «αυτοεπιβάλλομαι» στην αγορά της ρώσικης κλασικής μουσικής που είναι πολύ δύσκολη αγορά. Το άλλο κομμάτι αφορά τη Linda Geyman (σ.σ.: η Linda Geyman είναι η μόνη Ρωσίδα δημιουργός που έφτασε στο top 10 του Billboard) και εμένα, όπου έχουμε κάνει τα «Bloody fairies». Με αυτά πορευόμαστε όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά και σε όλον τον κόσμο. Τώρα θα παίξουμε Ιαπωνία, Βερολίνο, γενικά σε πολλά μέρη.

Τι ακριβώς είναι τα «Bloody fairies»;
Αυτό είναι ένα θεατρικό – μουσικό έργο που αφορά ουσιαστικά τις μεταμορφώσεις της γυναίκας, βασισμένο πάνω σε τεράστιους συγγραφείς. Η ιδέα ξεκίνησε από τον Mikhail Bulgakov και το έργο του «Master and Margarita». Άρα, λοιπόν, έχουμε μια μαργαρίτα που μεγαλώνει και γίνεται «Salome» του Oscar Wilde, που γίνεται «Βασίλισσα του χιονιού» και πολλά άλλα. Είναι ουσιαστικά η ιστορία μιας γυναίκας μέσα από ιστορίες. Είναι πάρα πολύ ψαγμένος ο στίχος, με την έννοια ότι παίρνουμε το κείμενο του δημιουργού και από εκεί και πέρα το εξελίσσουμε.

Στο υπόλοιπο εξωτερικό, τι άλλα πράγματα γίνονται;
Κάνω πάρα πολλά πράγματα σε σχέση με την σολιστικο-συνθετική μου διάσταση. Το εξωτερικό μου το έχτισα με πάρα πολύ κόπο εδώ και 10 χρόνια, για να μπορώ τώρα να το έχω. Δεν το διαφήμισα ποτέ στην Ελλάδα, γιατί το θεωρούσα πάρα πολύ σαχλό να βγαίνω και να παίρνω ας πούμε, την κολλητή μου την Καλή ή τον οποιοδήποτε δημοσιογράφο και να του λέω «ξέρεις, κάνω αυτό, κάνω εκείνο, κάνω το άλλο». Δε βρίσκω τον λόγο για να το κάνω αυτό, δεν είναι δική μου δουλειά να ανακοινώνω. Πλέον εύκολα μαθαίνονται όλα!

Ναι, αλλά είναι κάτι καλό που κάνεις εκεί έξω και θα έπρεπε κι εμείς εδώ να το μαθαίνουμε. Ευτυχώς που υπάρχει και το fb και κάποια παιδιά που ασχολούνται με την καριέρα σου και έτσι τα μαθαίνουμε εδώ…
Ναι, όντως. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ για όλο αυτό!

Περιέγραψε μου την καλλιτεχνική σου ταυτότητα. Είσαι ένας συνθέτης λόγιας μουσικής, ένας συνθέτης ορχηστρικής μουσικής ή ένας συνθέτης παντός είδους;
Είμαι συνθέτης παντός είδους, παντός καιρού κι αυτό διότι θεωρώ ότι η μουσική είναι μία, αρκεί το κάθε είδος να γίνεται με την ίδια αγάπη και στοργή. Χωρίς, δηλαδή, να λέω ότι αυτό είναι το λιγότερο ευτελές, αυτό το πιο ευτελές και αυτό το μη ευτελές. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας ζεϊμπέκικος, ένας τόσο ιδιαίτερος και μοναδικός ρυθμός τα 9/8 ή τα 9/4, να έχει κάποια διαφορά από τα 7/8 που έχει κάνει ο Shostakovich στο «Δεύτερο κονσέρτο για πιάνο και ορχήστρα» που είναι ένας καλαματιανός ουσιαστικά. Εγώ τα αντιμετωπίζω όλα με την ίδια αγάπη και τα φροντίζω όλα με την ίδια στοργή. Είτε θα κάνω ένα μικρό τραγουδάκι είτε θα κάνω ένα συμφωνικό έργο, θα τύχει της ανάλογης προσοχής.

Τι συμβουλεύεις σε όλα αυτά τα παιδιά που έχουν ταλέντο στη μουσική και που δεν μπορούν για διάφορους λόγους (κοινωνικούς, οικονομικούς, οικογενειακούς) να το καλλιεργήσουν; 

Πείσμα, υπομονή και θέληση. Δεν μπορώ να προτείνω κάτι άλλο. Κατακτιέται αυτό και θέλει αυτά τα τρία στοιχεία. Ειδικά τώρα στους καιρούς που ζούμε και που είναι πάρα πολύ ζόρικοι, δεν υπάρχει κάτι άλλο που θα μπορούσα να συμβουλέψω. Να μην αφήσουν αυτό που κυριαρχεί στην ψυχή τους να πάει χαμένο. Τα προβλήματα είναι πάρα πολλά, αλλά νομίζω ότι οι άνθρωποι που πραγματικά το ‘χουν μέσα τους, δεν θα τους καταβάλλει το οτιδήποτε. Π.χ., πήγα στην Κομοτηνή και είδα ένα υπέροχο μουσικό σχολείο, όπου διδάσκονται τα πάντα και τα πιτσιρίκια παίζουν απίστευτα. Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι αυτό το παράδειγμα, γιατί, αυτοί οι άνθρωποι, με δική τους πρωτοβουλία έκαναν εκεί το Μέγαρο Μουσικής, όπου είχα την μεγάλη τιμή να το εγκαινιάσω και κάνουν πράξη τη μουσικότητα που έχουν φτιάχνοντας Ωδεία και μουσικά σχολεία.

Τι σημαίνει για σένα προσωπικά και τί καλλιτεχνικά η επερχόμενη συναυλία σου στο Ηρώδειο;
Προσωπικά είτε αυτή η συναυλία γινόταν στο Ηρώδειο είτε στο Μέγαρο είτε σε ένα μικρό κλαμπ είτε στο σπίτι μου, έχει για μένα την ίδια απολύτως αξία. Ο σκοπός της συναυλίας είναι που κάνει μεγάλο το event. Όταν έμαθα ότι η ένωση δέκα σωματίων «Μαζί για το παιδί» κινδυνεύει με λουκέτο, δε θα μπορούσα να αρνηθώ ούτε για πλάκα μια συμμετοχή μου. Καλλιτεχνικά, είναι υπέροχο αυτό που θα συμβεί, παρότι έχω ξεθεωθεί στη δουλειά. Το σημαντικότερο για μένα ήταν το πόσοι καλλιτέχνες ανταποκρίθηκαν σε αυτό το κάλεσμα. Βέβαια, ο πρώτος που ανταποκρίθηκε ήταν ο Δημήτρης Μητροπάνος. Είναι τεράστια απώλεια για την Ελλάδα ο θάνατός του. Είναι αυτό που συζητούσαμε με έναν φίλο, ότι οι Έλληνες που τώρα τους έχουμε τόσο ανάγκη, έχουν φύγει. Ένας από αυτούς είναι ο Δημήτρης και λέω είναι, δεν μπορώ να βάλω παρατατικό. Μάλιστα, είχα σκεφθεί τη στιγμή που θα τραγουδούσε τα κομμάτια που έγραψα, ότι θα διεύθυνα για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια.

Πες μας κάποια στοιχεία για τη συναυλία.
Στο πρώτο μέρος είναι δύο συμφωνικά έργα για πιάνο και ορχήστρα. Στο δεύτερο μέρος θα κάνω μια αναδρομή στα παλιά μου τραγούδια και θα τα «σιγοπώ» εγώ, αλλά θα είναι ενορχηστρωμένα για μεγάλη ορχήστρα. Μετά, θα έχω τη χαρά να είναι κοντά μου σαφώς η Άλκηστη Πρωτοψάλτη (είναι οικογενειακή υπόθεση πλέον), η Σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου που με τιμάει απίστευτα ερχόμενη από το Βερολίνο ειδικά για αυτή τη συναυλία για να ερμηνεύσει Lorca (ένα project που ετοιμάζω) και που όταν θα βγει θα το συζητήσουμε πάλι και ο Αντώνης Ρέμος, ο οποίος και άλλαξε τα εισιτήριά του για την Αυστραλία για να είναι στη συναυλία, όπου θα πει ένα τραγούδι που θα έλεγε ο Δημήτρης συν το δικό του βέβαια. Ακόμα, θα είναι η Ελεονώρα Ζουγανέλη, που είναι επίσης πάρα πολύ συγκινητικό για μένα, γιατί, όταν ήταν νεογέννητο μωρό και την κράτησε η Ισιδώρα στην αγκαλιά της, ήταν και ο Γιάννης εκεί και έλεγαν «πώς να βγάλουμε το παιδί;». Τότε, εγώ έπαιζα στο «Αχ, Μαρία». Και τους λέω «εμένα το αγαπημένο μου όνομα είναι το Ελεονώρα». Και βγήκε η Ελεονώρα! Είναι εξαιρετική περίπτωση η Ελεονώρα και αν πραγματικά το συνεχίσει έτσι, θα μιλάμε για μια πολύ μεγάλη ερμηνεύτρια. Επίσης, στο τέλος θα βγούμε όλοι μαζί και θα τραγουδήσουμε το τραγούδι που γράψαμε μαζί με τη Ρεβέκκα Ρούσση για το «Μαζί για παιδί».

Ετοιμάζεις κάτι δισκογραφικά είτε ως αποκλειστικός συνθέτης είτε ως συμμετέχων σε κάποιο cd;
Πέρα από τη μεγάλη περιοδεία που έχουμε τώρα που σου είπα παραπάνω, μετά έχω στις 3 Δεκεμβρίου Μέγαρο Μουσικής, όπου θα κάνω ένα ρεσιτάλ, στο οποίο θέλω να αποδείξω τα λεγόμενά μου, ότι δηλαδή η μουσική είναι μία. Το ρεσιτάλ θα λέγεται «Μουσική χωρίς σύνορα» και εκεί θα κάνω πράγματα τα οποία, με την αγάπη και το υπέροχο πνεύμα του Νίκου Τσούχλου, θα έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον.

Ας μην πούμε κάτι παραπάνω, ας το κρατήσουμε για έκπληξη.
Να σου πω κάτι; Έκπληξη θα ‘ναι σίγουρα, γιατί ακόμα δεν το έχω στήσει στο μυαλό μου!

Α, ωραία! Τότε θα είναι φρέσκια έκπληξη! Κλείνοντας, τι θα ήθελες να πεις στους αναγνώστες του Ορφέα;
Αυτό που θα ήθελα να πω είναι να κρατάτε γερά, να γίνουμε όλοι μια αλυσίδα. Έβαλαν το μικροσκόπιο στο dna μας και είδαν ότι το 50% των Ελλήνων θέλει να βγάλει το μάτι του άλλου. Να το πετάξουμε αυτό και να κρατήσουμε το άλλο 50% που λέει ότι, όταν γινόμαστε μία γροθιά, δεν μας την πέφτει κανένας. Σας περιμένω όλους - πρώτα ο Θεός - στις 26 Σεπτεμβρίου! Πρέπει να είμαστε όλοι εκεί για να βοηθήσουμε όσο μας παίρνει εκείνους που έχουν ανάγκη. Ειδικά σε αυτές τις στιγμές πρέπει ο ένας να βοηθάει τον άλλον είτε λέγεται αυτό ένωση είτε οργανισμός είτε ο γείτονας είτε το γεροντάκι που πεινάει και δεν έχει να φάει.

www.e-orfeas.gr 

Διονύσης Σχοινάς "Μαθαίνω από τα λάθη μου"

Η ελληνική ποπ σκηνή έχει εδώ και αρκετές δεκαετίες σύμμαχούς της κάποιους καλλιτέχνες που την υπηρέτησαν και την υπηρετούν πιστά όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να δίνουν σημασία στις αρνητικές κριτικές και τα πικρόχολα σχόλια των αψεγάδιαστων ακροατών. Ένας από αυτούς είναι ο Διονύσης Σχοινάς, που, με αφορμή τη συναυλία που θα γίνει στο ΟΑΚΑ για τα 20 χρόνια παρουσίας του Φοίβου, μίλησε στον Ορφέα για όλα όσα τον αφορούν.

Έχουν περάσει 18 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου σας δίσκου με τίτλο «Πρώτη αγάπη». Το τραγούδι ήταν η πρώτη σας αγάπη; Αν ναι, είναι ακόμα;
Ήταν, είναι και θα είναι! Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και όπως λένε και οι γονείς μου, από τα δύο μου κρατούσα ένα κουτάλι και τους ζάλιζα! Ευχαριστώ το Θεό που έκανα επάγγελμα αυτό που τόσο αγαπάω.

Τι νοσταλγείτε από τη δεκαετία του ’90, από τότε δηλαδή που κάνατε τα πρώτα σας βήματα;
Η κάθε εποχή έχει τις δικές της εικόνες και αναμνήσεις. Όπως αλλάζουν οι εποχές  έτσι πρέπει να αλλάζουμε κι εμείς. Στην δεκαετία του ’90, όμως, κατά τη γνώμη μου, βγήκαν πολύ καλά τραγούδια από πολύ καλές παραγωγές.

Ποιο από τα τραγούδια που έχετε ερμηνεύσει πρώτος σας έχει στιγματίσει και κάθε φορά που το λέτε, είναι σαν να το λέτε για πρώτη φορά;
Το «Συγκοινωνούντα δοχεία».

Αν ξεκινούσατε σήμερα την καριέρα σας, θα κάνατε κάποιες αλλαγές ή θα επαναλαμβάνατε όλα όσα έχετε κάνει μέχρι στιγμής;
Δεν θα άλλαζα τίποτα. Όλα έγιναν από επιλογή δική μου. Δε μετανιώνω για τίποτα και μαθαίνω από τα λάθη μου.

Αν ο γιος σας με τον οποίο έχετε τραγουδήσει μαζί ένα ντουέτο («Κι είμαι ακόμα παιδί»), σας πει ότι θα γίνει κι αυτός τραγουδιστής, τι θα του πείτε; Θα τον παροτρύνετε να το κάνει, παρ’ όλη τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα;
Εμείς θα του δείξουμε τις πόρτες. Θα προσπαθήσουμε ο δρόμος που θα τραβήξει να μην έχει λακκούβες. Εκείνος θα αποφασίσει με τι θα είναι ευτυχισμένος.

Ποιο είναι για εσάς το αντίδοτο στην κρίση;
Η αισιοδοξία και η πολλή δουλειά.

Ποια συνεργασία θα θέλατε να κάνετε στο άμεσο μέλλον;
Με το γιο μου, σε ένα από τα τραγούδια που γράφει.

Σε λίγες μέρες θα πραγματοποιηθεί μια συναυλία – αφιέρωμα στα 20 χρόνια παρουσίας του Φοίβου και θα συμμετέχετε κι εσείς, μαζί με καλλιτέχνες που ουσιαστικά στήριξαν την καριέρα τους σε αυτόν τον δημιουργό. Πείτε μου δυο λόγια για αυτή τη βραδιά.
Ο Φοίβος είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στην ζωή μου και στην καρδιά μου. Ότι πέτυχε, το πέτυχε μόνος του, με πολλή δουλειά, πολύ ταλέντο και πολλή αγάπη σε αυτό που κάνει. Του αξίζει αυτή η συναυλία και ελπίζω ο κόσμος να δείξει την αγάπη του με την προσέλευση του.

Τι απαντάτε σε όλους όσοι «ειρωνεύονται» αυτή τη συναυλία κυρίως μέσω του διαδικτύου (π.χ. λένε «38 χρόνια ΠαΣοΚ, 20 χρόνια Φοίβος, τι άλλο θα ζήσουμε;»).
Ότι οι περισσότεροι μεγάλωσαν με τα τραγούδια του!

Πείτε μου κάποια τραγούδια που θα ερμηνεύσετε στο ΟΑΚΑ.
«Ποτέ», «Τι τρελά μου ζητάς», «Συγκοινωνούντα δοχεία».

Κλείσ’ τε εσείς αυτή τη συνέντευξη λέγοντας το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό…
Να’ ναι όλος ο κόσμος γερός και ότι θα πάνε καλύτερα!

www.e-orfeas.gr

Νυχτερινή εκπομπή - Παιδικά τραγούδια

 

 

Όταν αρχίζει το καλοκαίρι, όλοι οι άνθρωποι – και ειδικότερα τα παιδάκια- περιμένουμε πώς και πώς να αρχίσουν οι διακοπές. Όταν, όμως, περνάει το καλοκαίρι, ο νους όλων βρίσκεται στις επικείμενες υποχρεώσεις. Έτσι, λοιπόν, οι λιλιπούτιοι της παρέας σκέφτονται την επιστροφή τους στα θρανία, το διάβασμα, το διάλειμμα και τις σχολικές εκδρομές. Κάπως έτσι θα γίνει και φέτος, μια και ο Σεπτέμβρης που ήδη έχει κάνει ορατή την παρουσία του, είναι συνυφασμένος με όλα τα παραπάνω. Η σημερινή νυχτερινή εκπομπή του Ορφέα αφιερώνεται σε όλους όσοι μεγάλωσαν έστω με κάποια από τα επόμενα τραγούδια, στα οποία, μπορεί να μη γνωρίζουμε τους δημιουργούς, αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δεν τους ευχαριστούμε για αυτά τα υπέροχα τραγούδια που μας χάρισαν και που μας βοήθησαν να περάσουμε μια όμορφη, μελωδική παιδική ηλικία.

 

 

«Φεγγαράκι μου λαμπρό»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

«Αχ, κουνελάκι»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Ήταν ένας γάιδαρος»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Μια ωραία πεταλούδα»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Η βαρκούλα του ψαρρά»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Η γιαγιά μας η καλή»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

«Στου Μανώλη την ταβέρνα»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

«Το σχολείο των Στρουμφ»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Τα παπάκια στη σειρά»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Η καλή μας αγελάδα»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

«Τσιριτρί τσιριτρό»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

«Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ»
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

 

Bonus Tracks

Εννοείται ότι δε θα μπορούσαν να λείπουν έστω δύο από τα τραγούδια του εξαιρετικού δίσκου «Εδώ λιλιπούπολη», ο οποίος προέκυψε από τις ραδιοφωνικές εκπομπές του Γ’ προγράμματος κατά τα έτη 1976 – 1980, όταν δηλαδή, διευθυντής του ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις.

 

«Ο χορός των μπιζελιών ή το πράσινο χρώμα»

Μουσική: Λένα Πλάτωνος

Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή

Ερμηνεία: Λ. Πλάτωνος, Α. Κοντογεωργίου, Σ. Γιαννάτου

Δίσκος: «Εδώ λιλιπούπολη» / 1980
[τυχαίο link από το YouTube]

 

* * * * *

 

«Το χρυσαλοφούρφουρο»

Μουσική: Νίκος Κυπουργός

Στίχοι: Νίκος Κυπουργός

Ερμηνεία: Σαββίνα Γιαννάτου
Δίσκος: «Εδώ λιλιπούπολη» / 1980
[τυχαίο link από το YouTube]

 

www.e-orfeas.gr