21/7/11

Τρίφωνο "Είμαστε ανοιχτοί άνθρωποι"


Tο να δημιουργείται ένα συγκρότημα με τρεις διαφορετικές φωνές κάνοντας τριφωνίες είναι σπάνιο – τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα. Όμως, το να παραμένει ακλόνητο μετά από 9 χρόνια συνεχούς παρουσίας και αμέτρητες εμφανίσεις, αλλά και συνεργασίες, είναι ακατόρθωτο. Κι όμως, το Τρίφωνο το κατάφερε! Με τη νέα του σύνθεση – πλέον-, ο Δημήτρης Υφαντής, η Ερωφίλη και ο Γιώργος Περαντάκος αντιστέκονται στις σειρήνες του καλλιτεχνικού στερεώματος και μιλούν στον «Ορφέα» για το πιο πρόσφατο δίσκο τους, αλλά και για τραγούδια που αφιερώνει ο ένας στον άλλον.
Τι ακριβώς σημαίνει ο τίτλος του τελευταίου σας cd «Τα τζιτζίκια του χειμώνα;
Δ. Υφαντής: Το cd βγήκε Χριστούγεννα. Παρ’ όλα αυτά ο τίτλος προϋπήρξε ακόμα και των τραγουδιών. Τον έδωσε η Λίνα Νικολακοπούλου και τον σκέφτηκε όταν είχαμε ήδη τελειώσει το «Προσοχή Τρίφωνο». Δεν είχαμε καν ξεκινήσει να βρούμε τραγούδια για τα «Τζιτζίκια του χειμώνα», αλλά τον δίσκο τον είχε βαπτίσει ήδη η Λίνα.

Ποια είναι, όμως, τα τζιτζίκια του χειμώνα; Υπάρχουν;
Δ. Υφαντής: Πραγματικά είναι ένας μεταφυσικός τίτλος και είναι όπως όταν βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Αν θες μέσα στον χειμώνα δηλαδή να ακούς τζιτζίκια και το τραγούδι της αισιοδοξίας, υπάρχει. Αν δε θες πάλι να το ακούς, τότε δεν υπάρχουν τζιτζίκια στον χειμώνα.

Το δικό σας μουσικό σχήμα που αποτελείται πλέον από τέσσερις διαφορετικές φωνές πόσο εύκολο είναι να παραμείνει στην πρώτη γραμμή του καλλιτεχνικού στερεώματος, δεδομένου αφενός των δύσκολων οικονομικών συνθηκών, αλλά και της πληθώρας των καλλιτεχνών;
Δ. Υφαντής: Το οικονομικό πάντα υπήρχε σαν πρόβλημα, αφού οι τρεις μας πληρωνόμασταν πάντα σαν ένα όνομα. Αλλά, εδώ και εννιά χρόνια έχουμε μάθει να επιβιώνουμε με αυτόν τον τρόπο οικονομικά. Όσο για τον καλλιτεχνικό τρόπο, ουσιαστικά το Τρίφωνο είναι και πάλι Τρίφωνο. Είμαστε τρεις, αφού ο Νίκος Κουρουπάκης έχει πάει στην Αμερική και θα έρχεται για guest πια. Όταν θα γίνεται αυτό, θα λέμε τα τραγούδια μας τέσσερις φωνές. Αλλά σαν Τρίφωνο -Τρίφωνο, αυτό που ξέραμε, αυτό είναι.
Ερωφίλη: Τώρα εκ των πραγμάτων, τραγουδάμε τρεις, το Τρίφωνο που όλοι γνωρίζουν παρέα με τον Γιώργο Περαντάκο. Αυτό, όμως, δεν αποκλείει στο μέλλον να σκεφτούμε κάτι δισκογραφικά που να αφορά ένα Τετράφωνο ή να μοιραστούμε άλλα τρίφωνα με τον Γιώργο και κάποιο τρίφωνο με τον Νίκο. Ο Νίκος ήταν εννιά χρόνια βασικό μέλος αυτής της ομάδας που τώρα θα ζει μακριά. Θα έρχεται τιμητικά, αλλά αν θα κάνουμε κάτι δισκογραφικά, θα δείξει πώς θα το παντρέψουμε.

Για ποιο λόγο επιλέχθηκε άνδρας για το τέταρτο μέλος; Δηλαδή, δε θα ήταν η αναλογία καλύτερη αν το τέταρτο μέλος αποτελούσε γυναίκα, να ήσασταν δύο και δύο;
Δ. Υφαντής
: Για τον απλούστατο λόγο ότι τα τραγούδια που ήδη έχουμε κάνει και έχουμε δισκογραφήσει είναι με δύο αντρικές φωνές και μία γυναικεία. Δε θα μπορούσαμε να αναπαράγουμε τα τραγούδια που κάναμε.
Ερωφίλη: Έτσι όπως έχει συνηθίσει ο κόσμος να μας ακούει. Δηλαδή, έφυγε ο Νίκος με μόνιμη έδρα τη Νέα Υόρκη, βρήκαμε έναν άνθρωπο τον οποίο γνωρίζαμε και είχαμε συνεργαστεί, έναν τραγουδιστή έμπειρο με διαφορετική χροιά από τον Νίκο, δεν ψάξαμε να βρούμε έναν Νίκο στη θέση του Νίκου. Ο Γιώργος φέρνει το ηχόχρωμά του με τις επιρροές του μέσα σε αυτό το γκρουπ. Είναι εξαιρετικός συνεργάτης, πάρα πολύ καλό παιδί, ο οποίος έχει λιώσει στις πρόβες, αλλά του αρέσει και το κάνει με πάρα πολλή αγάπη. Δηλαδή, έχει δουλέψει πολύ και προσπαθεί να καλύψει ένα υλικό εννιά ετών, όμως, τα καταφέρνει άψογα.

Ποιο τραγούδι που δεν έχετε διασκευάσει μέχρι στιγμής θα θέλατε να διασκευάσετε με τις τέσσερις ή με τις τρεις φωνές σας;
Δ. Υφαντής: Πάντα διασκευάζουμε αυτά που μας αρέσουν.
Ερωφίλη: Επί της ουσίας, όποιος ακούσει τα live μας, βάζουμε πάντα διασκευές, αλλά όχι σαν αυτοσκοπό. Διαλέγουμε τραγούδια εκτός του ρεπερτορίου μας του δισκογραφημένου, από το σύνολο της ελληνικής δισκογραφίας. Αυτά εκ των πραγμάτων τα παρουσιάζουμε με έναν δικό μας τρόπο, χωρίς να έχουμε συγκεκριμένο στόχο τύπου «α, αυτό θα το πειράξουμε έτσι κι εκείνο αλλιώς». Στήνοντας τη ροή του προγράμματος διαλέγουμε αγαπημένα τραγούδια που θα θέλαμε πάρα πολύ να τα είχαμε τραγουδήσει όλα αυτά τα χρόνια. Μέσα σε όλα αυτά, έτσι ήταν και το «Φεγγάρι μάγια», ο «Άγγελος εξάγγελος», το «Δι ευχών». Δεν έχουμε στοχοποιήσει κάτι συγκεκριμένο για να πούμε ότι θα κάνουμε.

Έχετε κάνει διασκευές και σε κάποια ρεμπέτικα.
Ερωφίλη: Έχουμε κάνει ήδη το «Χαράματα η ώρα τρεις», το «Τα ματόκλαδά σου λάμπουν» και την «Παξιμαδοκλέφτρα».

Έχετε σκεφτεί να φτιάξετε έναν δίσκο χωρίς διασκευές, αλλά μόνο με δικά σας τραγούδια;
Δ. Υφαντής: Ο δίσκος «Προσοχή Τρίφωνο» έχει κυρίως διασκευές, γιατί ήταν ένας δίσκος που ήταν στοχοποιημένος σε σχέση με τα τραγούδια της Λίνας. Στον επόμενο δίσκο βάλαμε πολλά καινούρια τραγούδια, αλλά στις διασκευές κλείσαμε κι εμείς λίγο τα μάτια, γιατί το γουστάρουμε, ενώ το βλέπουμε και στην αποδοχή του κόσμου. Δηλαδή για παράδειγμα διασκευάζουμε το «Μαργούδι», βλέπουμε ότι περνάει στον κόσμο, το ευχαριστιόμαστε κι εμείς κι έτσι παίρνει τη σειρά του.
Ερωφίλη: Να συμπληρώσουμε, όμως, ότι το πρώτο μας ολοκληρωμένο cd που λεγόταν «Τρίφωνο», μετά το cd single, είχε μόνο καινούρια τραγούδια. Και πάλι, μετά το «Προσοχή Τρίφωνο» που ξεκίνησε με διασκευές και προέκυψαν στον δρόμο τα τρία καινούρια τραγούδια, ο στόχος μας στον επόμενο δίσκο να υπάρχουν μόνο καινούρια τραγούδια. Αλλά έγινε αυτό που είπε ο Δημήτρης.

 
Σε μια εποχή που το διαδίκτυο είναι ο βασικός σύμμαχος των τραγουδιστών και των δημιουργών, εσείς ανήκετε στο δυναμικό της ΜΙΝΟS - ΕΜΙ που σας στηρίζει πάρα πολύ. Πώς το καταφέρατε αυτό;
Δ. Υφαντής: Στην εταιρία μας γενικά υπάρχει στήριξη. Αλλά ειδικά, υπάρχει ένας άνθρωπος που δουλεύει για εμάς έμμεσα εδώ και εννιά χρόνια, η Τζίνα Φουντουλάκη. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος ήμασταν μαζί και στην ΜΒΙ και η οποία, με το που έκλεισε η εταιρία έτυχε να πάει να δουλέψει στη ΜΙΝΟS και έτυχε να πάμε κι εμείς εκεί. Οφείλουμε πραγματικά πάρα πολλά στη Τζίνα Φουντουλάκη, τόσο για την αγάπη της όσο και για τον τρόπο που μας φροντίζει.
Ερωφίλη: Η οποία Τζίνα δουλεύει ενσυνείδητα και με τον ίδιο τρόπο για όλους τους καλλιτέχνες, απλά εμείς είμαστε τυχεροί που μας γνωρίζει. Γιατί δεν είναι εύκολο να πας σε μια εταιρία που δε γνωρίζει κάποιος πώς να διαχειριστεί το Τρίφωνο.
Δ. Υφαντής: Δεν ξέρει η εταιρία πού να μας κατατάξει. Δεν είμαστε ούτε ποπ ούτε παραδοσιακοί.
Ερωφίλη: Είχαμε έναν άνθρωπο δίπλα μας, λοιπόν, που γνώριζε τι είμαστε και δούλεψε με χαρά πάνω σε αυτό. Χωρίς, αυτό, βέβαια να σημαίνει ότι δεν προσπαθούμε ή δεν σκεφτόμαστε από το διαδίκτυο τρόπους για να προωθήσουμε τις δουλειές μας από όπου ενημερώνονται όλοι οι νέοι άνθρωποι.
Γ. Περαντάκος: Αυτό που έχω να πω με τη Τζίνα Φουντουλάκη είναι ότι έχω πάθει πλάκα με τον τρόπο που στηρίζει το Τρίφωνο και δεν είναι απλά επαγγελματικός ο τρόπος. Θα μπορούσε να είναι πιο τυπική, αλλά κάνει πάρα πολύ καλά τη δουλειά της. Είναι σχέση αγάπης, είναι πιο εσωτερικό το θέμα αυτής της σχέσης.
Φέτος οι συναυλίες σας είναι δύο ειδών. Υπάρχουν κάποιες που αφορούν την προώθηση των τραγουδιών σας και κάποιες άλλες αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο. Είναι εφικτή αυτή η εναλλαγή στο πρόγραμμα ή σας κουράζει;
Ερωφίλη
: Έχουμε συνηθίσει όλα τα χρόνια – και τώρα που είναι μαζί μας κι ο Γιώργος το συνηθίζει κι εκείνος -, ό,τι έχουμε καταφέρει να το έχουμε κάνει με πάρα πολλή πρόβα και πάρα πολλή δουλειά. Άρα αυτό είναι κάτι που δε μας τρομάζει και δε μας κουράζει. Ίσα ίσα θα έλεγα ότι είναι ανανέωση και για μας, αφού μπορούμε να παίζουμε τα τραγούδια μας και ό,τι αγαπάμε και αυτό που μας ήρθε ως πρόταση από το Φεστιβάλ Πέτρας – γιατί από εκεί προέκυψε το αφιέρωμα στον Γκάτσο – ήταν μια καλή στιγμή για εμάς να τραγουδήσουμε τραγούδια που αγαπάει όλη η Ελλάδα.
Δ. Υφαντής: Να πούμε ότι σε αυτό, πραγματικά ευχαριστούμε και τους μουσικούς μας, γιατί την τρέλα τη δική μας την πληρώνουν και οι ίδιοι!
Γ. Περαντάκος: Ναι, γιατί είναι δύο διαφορετικά σετ, δύο εντελώς διαφορετικά προγράμματα.
Δ. Υφαντής: Έχουμε και τρίτο σετ, με τον Δημήτρη Παπαλάμπρου και την Ευαγγελία Μαυρίδου, το οποίο είναι μόνο με πιάνο και δύο κιθάρες.

Θα μπορούσατε να τραγουδήσετε δισκογραφικά ως μία φωνή τραγούδι με άλλον καλλιτέχνη, το κλασικό ντουέτο δηλαδή;
Ερωφίλη: Το έχουμε κάνει ήδη στο πρώτο μας cd, όπου τραγουδήσαμε με τον Παντελή Θαλασσινό ένα τραγούδι σε στίχους και μουσική του Δημήτρη Υφαντή το «Μην πεις ξανά πως μ’ αγαπάς» που, μάλιστα, το ηχογραφήσαμε την ημέρα των γενεθλίων του Παντελή. Επίσης στο προηγούμενο cd της Άλκηστις Πρωτοψάλτη, το «Ωραιότερο σημείο» βάλαμε φωνητικά και οι τέσσερις μαζί στο ρεφραίν από το «Υπάρχει ένα φως μακριά».

Διακοπές προλαβαίνετε να κάνετε; Ρωτάω γιατί δουλεύετε χειμώνα – καλοκαίρι.
Δ. Υφαντής: Αν έχουμε λεφτά!
Γ. Περαντάκος: Φέτος θα κάνουμε στη Χίο διακοπές!
Δ. Υφαντής: Επειδή είμαστε ανοιχτοί άνθρωποι, θα κάνουμε στη Χίο διακοπές, θα κάνουμε στη Στυλίδα που έχει το εξοχικό της Ερωφίλη και θα πάμε και στο βουνό, στα Γιάννενα!
Γ. Περαντάκος: Να πούμε, όμως, ότι στο φεστιβάλ «Αξάνεμος» στη Χίο έχουμε δύο παρουσίες. Μία σε σύμπραξη με τα Υπόγεια Ρεύματα και ένα αφιέρωμα στον Γκάτσο τη νύχτα της πανσελήνου στις 13 Αυγούστου σε έναν φοβερό αρχαιολογικό χώρο με θέα το Αιγαίο.

Τόσα χρόνια λειτουργείτε ενιαία, ως συγκρότημα. Όμως, όλοι σας έχετε εξαιρετικές φωνές και δυνατότητα να κάνετε ταυτόχρονα και σόλο καριέρα. Το έχετε σκεφτεί αυτό;
Δ. Υφαντής
: Εγώ προσωπικά το έχω σκεφτεί, αλλά περιμένω να μεστώσω λίγο!
Γ. Περαντάκος: Κατά την ταπεινή μου άποψη πιστεύω ότι αυτό είναι η επιτυχία του Τριφώνου. Ότι με το παλιό του σχήμα -και ευελπιστούμε και με το νέο-, επρόκειτο για τρεις φωνές που ήδη έκαναν σόλο καριέρα. Και ο Δημήτρης και η Ερωφίλη και ο Νίκος είχαν επιτυχημένες προσωπικές δουλειές. Αυτό ήταν το γοητευτικό του πράγματος, ότι τρεις πολύ «μπροστινές» φωνές δημιούργησαν αυτό το φωνητικό σύνολο.
Ερωφίλη: Θέλω να συμπληρώσω ότι αφενός και ο Γιώργος έχει προσωπική δισκογραφία και αφετέρου, από την ώρα που ξεκινήσαμε να δουλεύουμε τρεις μαζί, είναι τόσο όμορφο αυτό πάνω στη σκηνή, παίρνεις τέτοια δύναμη από τις άλλες φωνές και όταν κρατάμε τις ισορροπίες μέσα σε μια παράσταση και σε ένα cd, όπου μπορούμε να τραγουδάμε και σόλο, δεν έχουμε την ανάγκη αυτή να το διαλύσουμε. Παρ’ όλα αυτά, αν υπάρχει μια πολύ ωραία πρόταση μεμονωμένη και πολύ ουσιαστική είτε για τον Δημήτρη είτε για τον Γιώργο είτε για μένα είτε για τον Νίκο, φυσικά δεν απαγορεύουμε ο ένας στον άλλο να το κάνει. 

Με ποιον καλλιτέχνη που δεν έχετε συνεργαστεί μέχρι τώρα σε συναυλίες ή σκηνές θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Δ. Υφαντής: Με τον Σαββόπουλο και σίγουρα με τον Ξαρχάκο.
Παρακολουθείτε την πορεία άλλων καλλιτεχνών; Αν ναι, πείτε μου ποιους ξεχωρίζετε;
Δ. Υφαντής: Για κάποιο λόγο τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ λίγο, αφού δεν έχω χρόνο να παρακολουθώ τους άλλους. Γιατί καλά είναι τα ξένα πρόβατα, αλλά καλό είναι να κοιτάμε και τα δικά μας, να μη χάσουμε κανένα! Μου αρέσει η πορεία του Γιάννη Χαρούλη.
Ερωφίλη: Επίσης, τον Κώστα Λειβαδά που μας αρέσει πολύ και ως τραγουδοποιός, τα Υπόγεια Ρεύματα, τον Καραμουρατίδη με τη Νατάσα Μποφίλιου και τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο.

Θα ήθελα να αφιερώσει ο καθένας ένα τραγούδι στον άλλον.
Γ. Περαντάκος: Αφιερώνω ένα και στους δύο, το «Θαύματα και λάθη» του Τριφώνου, τους πάει πολύ.
Δ. Υφαντής: Στην Ερωφίλη αφιερώνω το «Χάρτινο το φεγγαράκι» του και στον Γιώργο το «Πάει ο καιρός».
Ερωφίλη: Στον Γιώργο θα αφιερώσω αυτό που λέει καταπληκτικά στις συναυλίες το «Τίγρης» και στον Δημήτρη θα αφιερώσω το «Θεσσαλονίκη – Γιάννενα» με μια παράφραση δηλαδή «Αθήνα – Γιάννενα».

Τέλος, ποια τραγούδια από αυτά που έχει ήδη ερμηνεύσει ταιριάζουν στη ζόρικη κατάσταση που περνάμε τώρα όλοι οι Έλληνες;
Ερωφίλη: Το «Μια πατρίδα γυρεύω να βρω», το «Θαύματα και λάθη» και το «Ελευθερία». 

19/7/11

Βαγγέλης Δούβαλης "Δεν πιστεύω κανέναν, πιστεύω μόνο τον εαυτό μου"


Όταν ένας καλλιτέχνης πριν την κυκλοφορία του πρώτου του cd έχει στο βιογραφικό του συνεργασίες με μεγάλα ονόματα του τραγουδιού, τότε σίγουρα αξίζει την προσοχή μας. Έτσι, λοιπόν, με αφορμή της έκδοσης του cd του Βαγγέλη Δούβαλη με τίτλο «Το ταξίδι που δεν έγινε» έγινε η παρακάτω συνέντευξη – κουβέντα. Να σημειωθεί πως στα 5 τραγούδια που περιέχει το cd, έχει γράψει τη μουσική ο Φίλιππος Περιστέρης και τους στίχους ο Μιχάλης Μπουρμπούλης κι ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος. Όλα τα τραγούδια είναι μπαλάντες, με καλύτερο όλων την «Προσευχή».
 
Πες μας λίγα πράγματα για την πορεία σου στον καλλιτεχνικό χώρο έως τώρα. 
Είμαι δέκα χρόνια στον καλλιτεχνικό χώρο, έχω παίξει σε πολλά μαγαζιά. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ήμουν στο «Χάραμα» με τον Δημήτρη Μπάση, την Πίτσα Παπαδοπούλου, τον Κώστα Μακεδόνα, τη Λένα Αλκαίου, τη Γιώτα Νέγκα και τη Σαββέρια Μαριολά. Πιο παλιά συνεργάστηκα με τον Γιώργο Μαργαρίτη στις «Γραμμές», με τη Λίτσα Διαμάντη, την Κατερίνα Κούκα, τον Γεράσιμο Ανδρεάτο, την Αναστασία Μουτσάτσου. Έχω περάσει από όλα τα στάδια, λαϊκά και έντεχνα και είμαι πολύ ευχαριστημένος για αυτή την πορεία με όλους αυτούς τους καλούς τραγουδιστές που έχουν προσφέρει πάρα πολλά στο καλό ελληνικό τραγούδι. 

Από όλες αυτές τις συνεργασίες που έχεις κάνει, ποια ξεχωρίζεις περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη;
Δεν θέλω να ξεχωρίσω καμία, γιατί κάθε μία πρόσθεσε μια εμπειρία στη ζωή μου, αφού πήρα πράγματα από όλους. Απλά, αισθανόμουν λίγο περισσότερο δέος όταν τραγουδούσα με την κ. Διαμάντη και την κ. Παπαδοπούλου επειδή τις έβλεπα και τις άκουγα μια ζωή  και έφτασε η στιγμή να κάνουμε κάποια ντουέτα μαζί. Όλο αυτό μου φαινόταν σαν όνειρο και έκλεινα τα μάτια και το απολάμβανα. Όταν είσαι παιδί και βλέπεις αυτούς τους καλλιτέχνες στην τηλεόραση δεν πιστεύεις ότι μετά από δέκα- είκοσι χρόνια θα κάνεις ντουέτο μαζί τους σε τραγούδια που είχαν πει με τον Διονυσίου. Το ίδιο ισχύει και για τον Γιώργο Μαργαρίτη που μου ζήτησε να κάνουμε ένα ντουέτο μαζί, δηλαδή η παλιά γενιά μαζί με τη νέα.

Χαρακτήρισέ μου το ύφος του cd σου.
Είναι 5 μπαλάντες που έχουν ελληνικό χρώμα λόγω των στίχων του Μιχάλη Μπουρμπούλη, τον οποίο ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτήν του την προσφορά που μου έκανε δίνοντάς μου τους στίχους αυτούς που θα μπορούσα να πω ότι είναι και ποίηση. Κάποια τραγούδια από αυτά έχουν μία παιδικότητα, αλλά και όλο το μεγαλείο. Όπως έλεγε κι ο Γκάτσος «το μέγιστον της απλότητας». Αυτοί οι στίχοι τελικά, βλέπουν στο μέλλον. Θα είμαι πολύ ευχαριστημένος ακόμα κι αν δε γίνουν ποτέ γνωστά αυτά τα τραγούδια αν κάποιος σε 15-20 χρόνια ανακαλύψει ένα τραγούδι και το προσέξει. Θα είμαι υπερήφανος αν θα υπάρχει για τα επόμενα 100-200 χρόνια ή όσο θα μπορούμε να μιλάμε καλά ελληνικά και να ακούμε καλά πράγματα.

Θα μπορούσες να αφήσεις την Ελλάδα και να ζήσεις μόνιμα στο εξωτερικό δεδομένου των δύσκολων συνθηκών που περνάμε ως χώρα;
Πέρυσι έζησα τη Νέα Υόρκη, με αφορμή τα δύο ταξίδια που έκανα με τη Μελίνα Ασλανίδου και την ορχήστρα Έμετρον όπου παίξαμε σε ένα ωραίο θέατρο στο Μπρόντγουεϊ μουσική για τον κινηματογράφο. Πήραμε κόπιες και παίξαμε τραγούδια που έχουν κάνει πολύ γνωστοί ηθοποιοί από όλο τον κόσμο και μας παρακολούθησαν πολλοί που δεν ήταν Έλληνες. Έτσι λοιπόν, θα ήθελα να μείνω στη Νέα Υόρκη, αλλά χωρίς να χάσω την ταυτότητά μου τραγουδώντας μπαλάντες αμερικανικές, γιατί αυτό που πρέπει να δείξουμε εμείς σαν πολιτισμό, σαν ελληνικό ηχόχρωμα, το καλό μπουζούκι. Π.χ. στου Ξαρχάκου τα τραγούδια, ακούγοντας δύο πενιές, αμέσως καταλαβαίνεις τι είναι αυτό που ακούς.

Άρα να υποθέσω ότι στο μέλλον θα πεις πιο λαϊκά τραγούδια;
Στο επόμενο cd, του οποίου τη δομή επεξεργάζομαι τώρα όπου θα συνεργαστώ και με άλλους συνθέτες, θα υπάρχει και μπουζούκι, γιατί μου αρέσει να έχω το μπουζούκι σαν ελληνική ταυτότητα.

Ποιο άλλο επάγγελμα θα έκανες προκειμένου να ζήσεις αξιοπρεπώς;
Πιστεύεις ότι δεν το έχω σκεφτεί; Βέβαια, πριν ασχοληθώ με το τραγούδι ήμουν δασονόμος διορισμένος στο Δασαρχείο της Καλαμάτας, αλλά τα βρόντηξα κι έφυγα. Μπορεί αργότερα να κάθομαι συνέχεια σε μια ξαπλώστρα στη θάλασσα!

Πέρα από το ταλέντο πιστεύεις ότι χρειάζεται και κάτι άλλο ένας νέος καλλιτέχνης για να ξεχωρίσει; Αν ναι, ποιο είναι αυτό; Π.χ. η σκηνική παρουσία; 
Στις μέρες μας σίγουρα θέλει κάποια σκηνική παρουσία, αλλά θέλει και πολλή δουλειά. Εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε όπως οι αθλητές, να κάνουμε συνέχεια μαθήματα για τη φωνή μας ώστε να βρίσκεται σε μια φόρμα. Ανά πάσα στιγμή πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αποδείξουμε πως μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από αυτό που ήδη κάνουμε.

Προτιμάς να εμφανίζεσαι σε ανοιχτούς χώρους ή σε μουσικές σκηνές;
Και τα δύο έχουν τη δικιά τους χάρη. Αλλά, το καλύτερο είναι να εμφανίζεται κάποιος σε χώρους που να λέει καλά τραγούδια. Ακόμα και στα λαϊκά πανηγύρια όταν λες ωραία τραγούδια και ο κόσμος χορεύει, είναι η προσωποποίηση της ελληνικότητας. Παντού είναι όμορφα, αρκεί να μην ερμηνεύονται χυδαίοι και εξευτελιστικοί στίχοι.

Ασχολείσαι καθόλου με το διαδίκτυο ή αφήνεις την προώθηση της δουλειάς σου στην εταιρία;
Με το μόνο που ασχολούμαι είναι με το facebook, δεν ξέρω και πολλά πράγματα. Το μόνο που κάνω είναι να κοιτάω τα μηνύματα! Δυστυχώς είναι ένα μειονέκτημα, όπως και το ότι δεν ξέρω δυο ξένες γλώσσες που είναι ένα απωθημένο μου, αλλά θα το κάνω σύντομα. Θέλω να είμαστε όλοι μας σε μια διαρκή μόρφωση, όπως και να διαβάζουμε βιβλία. Την προώθηση την κάνει η εταιρία κι εγώ από μόνος μου όπως μπορώ. Γιατί δεν πιστεύω κανέναν, πιστεύω μόνο τον εαυτό μου.

Τι εύχεσαι στους αναγνώστες του Ορφέα; 
Εύχομαι να έχουν πάνω από όλα υγεία και να ανακαλύπτουν μέσω των δικών σας κινήσεων καλά πράγματα και να τα επικροτούν! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Καλή!

3/7/11

Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Στέφανος Κορκολής "Ένα πιάνο, μια φωνή"


Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το διπλό cd της Άλκηστις Πρωτοψάλτη και του Στέφανου Κορκολή από τις απίστευτα επιτυχημένες παραστάσεις τους στο Gazarte, κάτι που πραγματικά χαροποίησε εκείνους που ήταν παρόντες έστω σε μία από αυτές τις βραδιές, αλλά κυρίως αυτούς που δεν κατάφεραν να παραβρεθούν εκεί στα δύο χρόνια που κράτησαν. Μάλιστα, είναι από τις περιπτώσεις που δε χάνεται η μαγεία της ζωντανής εμφάνισης από την ηχογράφηση. 
Με άλλα λόγια, είναι έντονα αισθητή η αρμονία που δένει αυτούς τους δύο καλλιτέχνες παρόλο που δεν υπάρχει η αίσθηση της όρασης μέσω του cd. Ίσως όλο αυτό να είναι αποτέλεσμα της άψογης χημείας της Πρωτοψάλτη και του Κορκολή, οι οποίοι με αυτό το πρόγραμμα ταξίδεψαν τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. Για τον λόγο αυτό, το «Ένα πιάνο μια φωνή» είναι από τα cd που αξίζουν πραγματικά μια θέση στη προσωπική «σιντοθήκη» αυτών που αγαπούν το επονομαζόμενο «καλό ελληνικό τραγούδι», έστω κι αν δεν διαφημίζεται από τα ΜΜΕ όσο θα ‘πρεπε.
Πατώντας το play μαγικά ο ακροατής μεταφέρεται στην αγκαλιά της «Αλεξάνδρειας», της «Ροζ γραβάτας», των «Πέντε ανέμων» και του «Δεν είσαι εδώ». Επίσης, πέρα από τα τραγούδια των δύο καλλιτεχνών, ξεχωρίζουν οι εκτελέσεις τους σε κομμάτια άλλων εποχών και διαφορετικών συνθετών, όπως στο «Πάτωμα», το «Χάρτινο το φεγγαράκι», στο «Έλα σε μένα» και το «Στρώσε το στρώμα σου». Πάρα πολύ καλή είναι και η εκτέλεση της «Φραγκοσυριανής», αφού το μοναδικό όργανο που υπάρχει - το πιάνο διά χειρός Στέφανου Κορκολή- εφάπτεται ολοκληρωτικά με την άνεση της φωνής της Άλκηστις Πρωτοψάλτη, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα διαφορετικό και συνάμα ολοκληρωμένο. Το ίδιο συμβαίνει και στην «Οδό ονείρων», όπου προς το τέλος ακούγεται μια εξαιρετική διφωνία από τους δύο μοναδικούς καλλιτέχνες αυτών των εμφανίσεων.
Η Πρωτοψάλτη και ο Κορκολής έχουν πίσω τους πολλά χρόνια εμπειρίας και επιτυχημένων επαγγελματικών κινήσεων και μέσα από αυτή τη συνεργασία -που έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια χαρίζοντάς τους κλασικά πλέον τραγούδια όπως το «Ο άγγελός μου» - επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο ότι, ακόμα και χωρίς τη συμμετοχή πολλών ατόμων, ένα πρόγραμμα μπορεί να αφήσει πίσω του αμέτρητες όμορφες στιγμές…

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
 CD 1
1 ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
2 ΤΟ ΠΑΤΩΜΑ
3 ΕΞΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
4 ΡΟΖ ΓΡΑΒΑΤΑ
5 ΞΑΦΝΙΚΑ
6 ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ
7 5 ΑΝΕΜΟΙ
8 ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΟΒΑΜΑΙ
9 ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΡΓΑ
10 ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ
11 ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ
12 ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΣΥΜΦΕΡΕΙ
13 ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ
14 ΤΡΑΒΑ ΣΚΑΝΔΑΛΗ
15 ΞΥΠΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
16 ΧΑΡΤΙΝΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ
17 ΣΤΗΝ ΒΑΡΚΑ
18 ΟΔΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ
19 ΕΛΑ ΣΕ ΜΕΝΑ
20 Η ΚΙΒΩΤΟΣ 

CD 2
1 ΕΛΑ ΣΕ ΜΕΝΑ
2 Σ’ ΑΓΑΠΩ (TI AMO)
3 ΖΗΤΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΘΕΣ
4 ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΛΙΩΝΩ
5 ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ
6 ΓΙΑΤΙ, ΓΙΑΤΙ, ΓΙΑΤΙ
7 ΑΓΓΕΛΟΣ
8 ΣΚΟΝΗ ΚΑΙ ΘΡΥΨΑΛΑ
9 ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ
10 ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ
11 ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΙΑ ΚΑΛΑ
12 Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
13 ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΕΝΑ ΜΑΝΤΟΛΙΝΟ
14 ΦΡΑΓΚΟΣΥΡΙΑΝΗ
15 ΚΥΚΛΟΦΟΡΩ ΚΙ ΟΠΛΟΦΟΡΩ
16 ΣΤΡΩΣΕ ΤΟ ΣΤΡΩΜΑ ΣΟΥ
17 MADALENHA
38 POST LOVE
39 Η ΔΟΥΛΕΙΑ